SOLGUN YAPRAKLAR: Tevbe 31 Üzerine Bir Hesaplaşma Yazısı(BOB Güncellenmiş din)

1 Haziran 2025 Pazar

Tevbe 31 Üzerine Bir Hesaplaşma Yazısı(BOB Güncellenmiş din)

“Onları Rab Edinmek” Ne Demekti?

"Onlar, Allah’ı bırakıp bilginlerini, ruhbanlarını ve Meryem oğlu Mesih’i rab edindiler. Hâlbuki onlar yalnızca tek olan Allah’a kulluk etmekle emrolunmuşlardı. O’ndan başka ilâh yoktur. O, onların ortak koştukları şeylerden uzaktır." (Tevbe 9/31)

Bu ayet, sadece Hristiyan ve Yahudilere hitap eden tarihî bir anlatım değil; çağlar üstü bir uyarıdır. Dini, Allah’tan değil de beşerî otoritelerden alan her topluma yönelik ilahi bir meydan okumadır. Allah’a rağmen hüküm koyanlar, Allah’ın haramını helal, helalini haram yapanlar, bu hükümleri itaatle kabul edenler; hepsi bu ayetin kapsamına girer.

Bu ayet indiğinde, sahabeden Adiyy bin Hâtim (önceki bir Hristiyan olarak) “Biz onları Rab edinmiyorduk” deyince Allah’ın Resulü şu açıklamayı yaptı:

“Onlar size bir şeyi haram kılınca haram, helal kılınca helal kabul etmiyor muydunuz?”

Adiyy: “Evet.”

Resulullah: “İşte onları Rab edinmeniz budur!”

Bu cevap, dinin Allah’tan değil, herhangi bir beşerî otoriteden alınmasının şirke eşdeğer olduğunu gösteren açık bir hükümdür.

Peki bugün biz ne yapıyoruz?

Kutsal Kitap Diyanet’in Denetiminde mi?

Geçtiğimiz günlerde Meclis’ten geçirilen ve kamuoyuna “kitap düzenlemesi” olarak sunulan yasada, Kuran-ı Kerim meal ve tefsirlerinin Diyanet İşleri Başkanlığı onayı olmadan yayımlanamayacağı karara bağlandı. Bunun anlamı şudur:

Artık Kuran'ı herkes okuyamayacak. Okusa da, Diyanet’in “onayladığı” biçimde anlamadığı sürece, "yanlış anlamış" sayılacak. Kimin dini, hangi dine göre?

Bugün Diyanet, iktidarın ideolojik ve siyasal gölgesinde hareket eden bir kurumdur. Onayladığı bir Kuran metni, hakkı dile getiren değil, iktidarın ‘dini kontrol etme’ refleksini meşrulaştıran bir belgeye dönüşme riskini taşır.

Diyanet’in Kuran üzerindeki bu tekelci tavrı, Tevbe Suresi 31. ayetin günümüzdeki tezahürüdür.

Bugün ruhban sınıfı yoktur belki, ama onun yerini alan, devlete biat etmiş din bürokrasisi vardır.

Tağut’un Adaletle İmtihanı- Zulmü Ayetle Kamufle Etmek

Ayetlerin buharlaştırıldığı, anlamlarının ters yüz edildiği bir çağda yaşıyoruz.

“Zamları Allah yapıyor”

“Açlıkla imtihan ediliyoruz, sabredin!”

“Fakirlik takva getirir”

“Allah mallarınızı eksiltecek, sabredin yeter!”

Bu söylemler, zalim politikaların dini bir meşruiyet zemini kazanması için kullanılan modern ruhban ifadeleridir. Bu anlayışta olanlar, Allah’ın adaletini değil, devletin keyfiyetini ilahi kader diye topluma yutturuyor.

Bir yandan yandaş şirketlere milyar dolarlık ihaleler dağıtılırken, öte yandan halk zamlar, vergiler, işsizlik ve geçim derdiyle boğuşuyor. Buna rağmen vaaz kürsülerinden halkın kulağına fısıldanan cümle şu:

“Allah sizi açlıkla imtihan eder. Sabredin ki cenneti kazanasınız.”

Oysa bu ayet (Bakara 155), zulmün meşrulaştırılması için değil, Allah’ın yolunda mücadele eden müminlerin karşılaşacağı sınamaları anlatır. Yani bu ayetin muhatabı zenginleşen ve lüks içinde yaşayan egemenler değil, onların karşısında direnen mazlum müminlerdir.

Devletin Resmî Dini-Tağutun Kur’an Yorumu

Bugün “tek tip din” anlayışıyla bir toplum inşa edilmeye çalışılıyor. Bu din, Kur’an’ın değil, sarayın onayladığı tefsirin dinidir. “Kur’an’ı herkes yorumlamasın” bahanesiyle başlatılan bu girişim, aslında Allah’ın dinini, zalim iktidarın denetiminde bir propaganda aracına dönüştürmek demektir.

Allah'ın mesajını sansürlemek, Allah'a savaş açmaktır.

Kur’an, tüm insanlar için apaçık bir kitaptır. Herkesin okuyabileceği, düşünebileceği, anlayabileceği şekilde indirilmiştir. Onu anlayacak olan halktır. Onu tefsir edecek olan hayatın ta kendisidir.

Peki bu yeni yasa kime yarar?

İktidara yaranmaya çalışan din tüccarlarına.
Halkı itaatkâr, pasif ve kaderci bir kalıba sokmak isteyenlere.
Hakkı değil, koltuğu savunan din adamlarına.
Tağutî sistemleri kutsallaştırmak isteyen siyasal elitlere.

Modern Rabler-Bugünün Ruhbanları Kimlerdir?

Bugün ruhban sınıfı, cübbe giymeyebilir ama ekranlarda vaaz verir. Siyasetçinin ardından dua eder. Cuma hutbesinde adaleti değil, “lideri” över. Emekçinin, köylünün, memurun, işsizin halinden bahsetmez; ama yöneticilerin başarılarını “nimet” gibi anlatır.

Asgari ücretle geçinen halkın derdi konuşulmaz, sarayın iftar menüsü övülür.

Bugün modern Rabler şunlardır:

Helali haram, haramı helal ilan eden bürokratik dini sınıf.
Adaletsizliğe karşı susan vaizler.
Zalimleri öven “imanlı”(!) gazeteciler.
Savaşı cihat, talanı ganimet sanan siyasal yorumcular.

Kur’an’ı Diyanet Tekeline Almak Nedir?

Kur’an Allah’ın kelamıdır. O, indirildiği günden beri ne bir kurumun ne bir şahsın tekeline girmiştir. Onu anlamaya, tefsir etmeye ve onunla amel etmeye çalışan herkes ondan nasip alır.

Ancak, “Diyanet onayı olmadan hiçbir meal yayımlanamaz” demek, şu anlama gelir:

“Allah’ın kitabı ancak devletin onayladığı şekilde okunabilir.”
“Yalnızca biz anlarız, siz anlamazsınız.”
“Yalnızca bizim din anlayışımız geçerlidir.”

Bu, ilahi otoritenin yerine beşerî otoriteyi koymak, yani Tevbe 31’in tam olarak tarif ettiği “rab edinme” suçunu işlemek demektir.

Zulme Kalkan Olarak Din Kullanımı

Bugün dine yapılan en büyük ihanet, dinin adalet, özgürlük, hakkaniyet, tevhid, ahlak ve sabır gibi temel kavramlarının altının boşaltılmasıdır. Ayetler bağlamından koparılıp propaganda malzemesi haline getirilmiştir.

Örneğin:

“Allah, müminleri açlıkla imtihan eder.”

Bu söz, adaletsizliği meşrulaştırmak için kullanılıyor. Oysa Allah’ın adaleti; zalimlerin yaptıklarını örtbas etmek değil, onları ifşa etmektir.

Bir başka örnek:

“Zamları Allah yapıyor.”

Bu anlayış, yönetimin ekonomik fiyaskosunu Allah’a havale ederek sorumluluktan kaçma yöntemidir. Kur’an’daki “İnsan kendi elleriyle işlediği yüzünden musibetlere uğrar” (Şura/30) ayeti ise bu anlayışı yalanlar.