KÜRESEL SİYONİST ŞEBEKENİN İNSANLIĞI İMHA PLANI

 

YAKLAŞIYOR YAKLAŞMAKTA OLAN

“Ancak hakimiyeti eline alır almaz yeryüzünde fesat çıkarmaya, ürünü ve nesli yok etmeye çalışır; Allah fesadı sevmez.” Bakara/205

Yeryüzü zalim güçlerinin en belirgin özelliği gücü eline alır almaz ekini ve nesli yok etmek ve yeryüzünün dengesini bozmaktır. Tarih boyunca böyle olmuş ve böyle olacağı da muhakkaktır. Bu tanımlama, günahkâr haddi aşan zalimlerin bir yaşam biçimidir. Yeryüzünde hakikate öncülük edecekler pısırık kalır gerekli çabayı harcamaz mal ve canlarıyla bu dünya sinemasında baş rol oyuncusu olmazlarsa, hâkimiyeti ele alan zalim tağutların ortaya koyacağı ifsat sistemlerine teslim olmak zorunda kalırlar.

Geçmişten günümüze kolluk gücü ve ekonomik güç at başı gitmişlerdir. Yani birini diğerinden ayırmak ve ayrı düşünmek neredeyse imkânsız gibidir. İlkçağlarda Sokrates için ölüm fermanı verenler o toplumun hem zenginleri hem de kaba gücü elinde bulunduranlardı. Aynı durum Hz. Musa döneminde kaba gücü elinde bulunduran Firavunun yan cepleri de Karun, Haman ve Belam sınıfıydı. Allah Resulünün yaşadığı dönem de bu saydıklarımızdan farklı değildi. Mekke‘nin en zenginleri aynı zamanda devletin de sahipleriydi. Mesela Ebu Süfyan bunların önde geleniydi. Feodal yönetimlere ve ağalık sistemlerine baktığımızda bu durum gelenek olarak hep devam edegelmiştir. Ağalar tüm arazilerin sahibi olduğu gibi dilediğini öldürür dilediğini sağ bırakır bu da gösteriyor ki, yakın tarihimizin felsefi ve düşünsel kodlamaları bu anlayışlardan bağımsız şekillenmemiştir.

Yahudi Siyonizm’ine baktığımız zaman dünya ekonomik sistemini elinde tuttuğu gibi ekonomik yapıyı da kontrolünde tutmaktadır. Onların bu hakimiyeti, yeryüzüne fesadın geleceğinin de habercisi olmaktadır. Dünyaya bu günahkâr zalim güruh yön verdiği sürece insanlığın bela ve musibetlerden kurtulması mümkün değildir. Onun için dünya mazlumlarının tümü, ayaklanmalı ve yeryüzü baronlarına karşı bir araya gelmeli ve zulmü sonlandırmalıdır. Bu olmadığı zaman yeryüzünün toptan yok olma süreci yaklaşarak gelecektir. Çünkü şu an bile yaklaşarak gelmektedir gelmekte olan…

Üçüncü dünya ülkeleri diye sınıflandırılan topraklarda yaşayanlara baktığımızda onların biyolojik varlıklarının kendilerine yük olduğuna şahit olmaktayız. Acaba bu insanlar yeteneksiz hiçbir şeyi anlayamayacak düzeyde mi yaratıldılar haşa…Herkese kendi yaşamını devam ettirecek ve rızkını temin edecek kabiliyetler verilmiştir. Ancak bu insanların üzerine çok ciddi saldırılar yapılmıştır. Bu saldırılar fiziki saldırganlık gücü ile ekonomik imkanları elde tutma gücünün birleşiminden oluşmaktadır. Bu iki güce sahip olduğunuz zaman insanlığı imha etmek için başka çabaya gerek kalmaz.

Bu baron Siyonist küresel şebeke, gücü tamamıyla insanlığın aleyhine kullanmayı denemiştir.Gitikleri tüm topraklarda kendi anlayış ve sömürülerini devam ettirecek onları temsil eden alt gruptaki zalimleri atamışlardır. Bu zalimlerin yaşamı da onlara göbek bağı ile bağlı olduğundan,”Gavurun ekmeğini yiyen gavurun kılıcını sallar…”sözü hakikat olur. Bu atanmış ulusal bölgesel ve lokal düzeydeki zalim yöneticiler hiçbir zaman kendi egemenliği altında yaşayanların daha iyi koşullarda yaşaması için mücadele etmezler. Onların temel yaşama etkeni, kendilerini tayin eden veya koruyanların isteklerine muhalif olmamaktır. Onlara muhalif oldukları zaman nasıl bir sonla karşılaşacaklarını çok iyi bilirler.

Bugün dünyanın her köşesinde insanlık ifsat edilirken, ulusal yöneticiler bu küresel Siyonist baronların taleplerini ve dayatmalarını bilimsel bir rapor gibi kendi halklarına sunarak hem halklarını kandırmaktadırlar hem de zalim Siyonist çetenin amaçlarının gerçekleşmesine hizmet etmektedirler. Dünyanın tüm kaynaklarının başına oturmuş istediğine istediği kadar kimine istemediği kadar vererek, kendi amaçlarının gerçekleşmesine hizmet etmelerini istemektedir. Sömürülmeyi bir kader olarak kabullenmiş ve kendisine gösterilen bir yapay gülücüğe tüm benliğini feda edecek kadar da kendisini tanımaktan aciz pısırık ve dünyaya söyleyecek bir sözü olmayanlar da bu yönetimlerin elinde şamar oğlana dönerler. Eğer bir toplumun tarım, sağlık hayvancılık, su kaynakları, doğa ve ekolojik dengesi, ürün çeşitliliğinin yaygın olup olmaması hep o güçler tarafından belirlenmiş kurallar doğrultusunda mevzuat haline getirilip uygulanıyorsa, ifsat olmanız için başka çabaya gerek yok demektir. Bugün dünyanın tohum üretiminin neredeyse büyük bir bölümünü elinde tutan Siyonist çete, tüm gıda ürünlerimizi ifsat etti. Gıda ile sağlığımızı tarumar etti. Bizi düzelteceğini söyleyerek verdiği ilaçlarla insanlarda insani benlik taşıyacak genleri imha etti. Nesiller sorumsuz duyarsız ve hayvan gibi yaşamayı kendi özgürlüğü olarak tanımlayıp, insanlıktan istifa etmeyi bir marifet bilecek duruma geldi. Gıdanız ilacınız olsun geçmişten beri gelen özdeyişlerimizin yerini gıdamız kendi zehrimize dönüştü. Bunları yapanın küresel Siyonist çete olduğundan zerre kuşkum yoktur. İşte, bu çete ülkelerin hem yönetimlerini hem de ekonomilerini ele geçirince her ülkeyi kendi at koşturdukları alan haline getirdiler. Bu alanlardan ağzımıza ve burnumuza dolacak olan tozlar bizim kendi tozumuz olmayacak, onların istedikleri tozu ve havayı solumamız anlamına gelecek.

Dünya el ele vermiş dönüşü olmayan cehennem yolculuğuna çıkmış gibi…Hem endişeli hem de umut ederek bekleyiş içinde…Kimse sormuyor, yeryüzüne egemen olduğunda amacı ekini ve nesli imha etmek olanlar, benim için geleceğimde umutlu ve huzurlu bir değeri bana bırakırlar mı? Asla ve kat’a böyle bir son bu güçlerin dünyayı yönettiği zamanda gelmeyecektir. Bunların ayar sistemleri kötülük ekmek ve hasat zamanı da pislik toplamak üzerine kodlanmıştır. Bu düzen böyle gitmez sonumuz sondan evvel geliyor diyerek tüm insanlık ayağa kalkmadığı sürece böylesi bir sona her an hazırlıklı olmak zorundayız.

Bu cani ve doymak bilmeyen küresel Siyonist çetenin, yeryüzü egemenliğinden al aşağı edilmesinin yolu, Allah’a gerçekten iman eden ve hiçbir kınayıcının kınamasından korkmadan mücadele edenlerin elleriyle gerçekleşecektir. Uyanalım ve kendimize gelelim…Biz kendimize gelirsek yeryüzü mazlumlarının hepsini uyandırma ve onlarla el ele verip cehenneme bize bilet kesenleri o araca bindirir, dünyamızı cennet haline getiririz. Dünyamızı başkalarının cehennem haline getirmelerine fırsat verip, kader ne yapalım biz de böyle yaşayacakmışız diyerek kendi kitabımızın iki kapağını kapatıp, en büyük kitap olan kendimizi okumadığımız sürece, sonumuz cennet olmayacak bunu idrak edelim ve ayağa kalkalım…

Küresel Siyonist çete bir korkunun pençesinde bütün bir insanlığı boğarak imha ederken bizler hala kurtuluş ümidi taşıyoruz. Kurtuluş ümidi taşıyorsak öncelikle bu küresel Siyonist şebekenin verdiği korkuların korkusundan kurtularak, bir ve tek olan Yerin ve Göklerin Rabbi Allah’a dayanıp mücadele edelim yatmayalım uyanalım…Onlar uyanıkken bizler gafletten kendimizden geçerek hipnotik rast makamında müzik eşliğinde hamakta sallanıyorsak yakın bir gelecekte tüm dünyanın idam sehpasında sallandığına şahit olacağız…Uyanalım artık yeter, DSÖ denen bir ahtapotun sahte yalancı kolları  dünyayı kuşattı ve istediğine zehrini akıtarak bir anda dünyasını karartıyor…Biz iri, diri ve uyanık toplumuz, kim bizi bu şebekenin küresel yalan dolan ve cambazlıklarına kurban verdirdi…

Ey insanlık! Önce ekin sonra nesil, hiç düşündük mü bu başımıza gelen nedir?

Siz akletmezseniz,dünyayı zalimlere ve onların yerli işbirlikçilerine bırakacak kadar duyarsızlaşır ve imaratın tek yetkilisinin Allah’a kul olanların olduğuna inanmazsanız, yeryüzünde cennet kurup size cehennemi yaşatacak olan zalimlerin cehenneminde yanarsınız… “Ey iman sahipleri! Size ne oldu ki, "Allah yolunda seferber olun" denilince yere çakılıp kaldınız. Ahiretten vazgeçip iğreti hayata mı razı oldunuz? O iğreti hayatın nimeti ahiret yanında pek azdır.” Tevbe/38

“İnsanlardan kimi vardır ki “Allaha inandık.” der; Allah uğrunda eziyete uğratıldığı zaman, insanlar(ın) eziyeti(ni) Allah’ın azabı gibi görür. Rabbinden bir yardım gelecek olsa, mutlaka “Doğrusu biz de sizinleydik!” derler. Allah insanların göğüslerinde (kalplerinde) olanları iyi bilen değil midir!” Ankebut/10

Rabbim bizleri idrak eden ve yeryüzünde bir halife olarak yaşayıp hakikati omuzlayan ve yeryüzünün her yanına adalet dağıtanlardan eylesin…Selam saygı muhabbet ve dualarımla…

Erol KEKEÇ/05.05.2021/03.13

VARLIK ADALETLE KAİM OLUR

Sahiden dışarıdan gaz almaya gerek var mı, bizim o kadar gazımız fazla ki artık camilerde bile kullanacak kadar geniş rezervlere sahibiz. Şimdi yeni anladım kara denizdeki gazın önemini nerede nasıl kullanılacağını, sormaya gerek var mı yerleri zaten hazır. Hem gazınızı alma da hem de isteyenleri gazsız bırakmamak için kullanabiliriz.

İsrail’in yaptıklarını kınamak için eskiden Beyazıt meydanlarını doldururduk, ancak bugün bir camide toplanmış ve belirlenen mesafe ve temizlik kurallarına uyarak orada ramazanın son on gününü geçirmek isteyenlere yapılanları kınayanları bırakın bu konuda iyi ölmemişler canları cehenneme gidesiceler demeyenleri bulmakta da zorlanıyorsunuz. Yani geldiğimiz nokta hakikaten içler acısı ötesi bir durum oldu. Furkan vakfını ve yetkililerini tasvip eden biri değilim ama bu benimsemeyişim İktidara karşı oluşundan değil, eskiden beri benim mutedil bir tepkim var ondan dolayı pek sıcak bakmıyorum. Yani tribünlere oynanan bir koku hissettiğimde ilgimi çekmiyor ve bununla birlikte katılmadığım birçok konuları da ayrı bir durum. Tüm bunlara rağmen böyle bir uygulamayı rahatlıkla içine sindirecek kadar kendimi hakikatten uzak olarak görmediğim için bugün bu açıklamayı yapma gereği duydum.

Haftalarca spor salonlarını doldurarak hiçbir kural gözetilmeden yapılan kongreler ortada iken, Hatay Gençlik kollarının yaptığı davullu zurnalı kutlamalar gözlerimizin önünde dururken,Cübbeinin tıklım tıklım davetlilerden oluşan kızına yaptığı düğün insanların gözlerini büyülerken, insanlar akın akın Marmaris ve Bodruma giderken daha yakın zamana kadar kayak merkezlerinin durumu ortadayken böyle bir tavrı hoşgörüye sığınarak açıklamaya çalışmam kendimi inkâr etmem olur. Bu ülke de doğrunun tek adresi gücü elinde tutanın olduğu bir kez daha onaylanmış oldu. Güç kimde ise her şeyin belirleyeni odur. Ayrıca meşru ve gayri meşruda onun belirlediğidir. Diğerlerinin canı cehenneme(!) gibi bir meşruiyet ortamı da oluştu. Bu anlayışların tümü tarihteki seleflerinin hayatına baksa sanıyorum ibret alır ancak nerede(!)

Devlet yönetimi kin ve nefret üzerine oturuyorsa orada aydınlık hiçbir zaman olamaz. Furkan Vakfı Başkanı bu ülkenin bir vatandaşı, farklılıklarıyla yaşama hakkı olan ve düşündüklerini de ifade ederek açıklama hakkına sahiptir. Çünkü Anayasal güvence olarak insanlara bu hak verilmektedir. İnsanların bu haklarını kullanmalarını ellerinden almak için kolluk güçlerini terörle mücadele eder gibi kullanmak anayasal bir suç işlemektir. Devlet yönetim erki ve onun emrinde olan kolluk güçleri kendi inisiyatif kullanarak bu kadar açık ve gaddarca bir eylemde bulunma limitinin olacağını aklım almıyor. Ondan dolayıdır ki, cami baskını şeklinde oradaki insanlara yapılanları kınıyorum. Şayet bu eylemler iktidarın tasvip etmediği bir durumsa bunu da açıkça deklare etmeli ve sorumlular hakkında soruşturma başlatmalıdır. Yoksa bu izi, muhafazakâr bir iktidarın olduğu zamanda camilerde insanlar gazlanarak camilerden dışarıya atıldılar tarihi gerçekliği kimse silemez ve bu bir leke olarak kalır.

İktidar son dönemde kendi dışında hiçbir farklılığa göz yummayacak kadar kendisini haşin ve korunaklı ortama hapsetmeye doğru gidiyor. Bu gidiş onun iyiliğine olmayacağı kesin ama Milletin hayrına olur mu onu da zaman gösterir. Sosyal paylaşım ağlarındaki paylaşımlara akşam bir göz atayım dedim iktidar savunucuları camide gazlananlara ateş püskürüyorlar iyi olmuş biz de Müslümanları gazlamışlar sanmıştık, oysa bunlar Kuytul denen terörist ve adamlarıymış şeklinde çok yoruma rastladım. İyi olmuş keşke oradan alıp doğrudan sorgusuz sualsiz içeriye atsalardı diyenler de yok değil…Ne bu şiddet bu celal, hani Müslümandık, Müslüman rahmet sahibiydi, Müslüman Müslümana karşı sevgi beslerdi…Kardeşim insanın içindeki canavar kendisine uygun olmayan eylemleri gördüğünde hemen ortaya çıkıyor. Herkes içindeki canavara bir baksın onun bakıcısı kim acaba, benim taraftan baktığımda azgın bir şeytandan başkası olmadığını görüyorum. Camideki insanları, Allah için baktığımda ikna etmek ve o yapılan eylemin şu an için yeri ve zamanı olmadığını herkesin evinde evini namazgah edinerek böyle bir eylemi huşu içinde yapmasının daha verimli ve huzur içinde olacağını ikna etmek zor olmazdı sanıyorum. Ancak bu merhamet gösterilmemiş olması ve bir İsrailliyi aklımıza getirecek tavırların sergilenmesinin hiçbir taraftan tutulacak yanının olmadığını düşünüyorum.

Aslında bu görüntü bir taraftan da Totaliter devlet yapısının varlığını da ortaya koymuş olmuyor mu? Cami, herkes tarafından Allah’ın evi olarak adlandırılıyor. Peki adama sormazlar mı ibadet halinde olan insanların Allah’ın evinde güvenliği yoksa onlara her türlü eziyet yapılıyorsa burası nasıl Allah’ın evi olur. Buna verilecek bir cevabı olan çıkar umarım. Allah’ın evi insanlar için güven ve huzurun tek adresi iken bu görüntü buraların Allah’ın evi olup olmamasının da sorgulamasını beraberinde getireceği muhakkak.

Çoğu insan bu durumu güç zehirlenmesi olarak izah ederken ben güç zehirlenmesi demiyorum gücü zehre çeviren bir anlayışın bilinçaltında buna benzer daha neleri var acaba diye sorguluyorum. Güç zehirlenmesi eski yaşamın yerine yenisinin geçmesidir. Oysa gücü zehre çevirmeyi ise önceden var olan özellikleri yavaş yavaş ortaya çıkarma olarak görüyorum. İnsan bilinçaltı genlerine böyle bir kodlama yapmış ise zamanla bunların uygulama sahasında ortaya çıkması bu anlayış nasıl bu hale geldi diye bakılacağına bu anlayış bu ana kadar nasıl kendisini deklare etmeden muhafaza etti diye ele almak daha mantıklı olur kanaatindeyim.

Corona salgını döneminde yönetimin çok ciddi tekrarlanan olumsuz eylemlerinin olduğuna hep beraber şahit olduk. Bu da onlardan birisi gibi bakmak istiyorum. Öyle bakmadığım taktirde rahatsız eden zihinsel yorgunlukların esiri olmaya mahkûm olurum. Daha fazla bu konuyu uzatmak istemiyorum. Çünkü bu meselenin nahoş bir görüntü ve uygulama olduğu kanaatindeyim. Bu yanlışların yanlış olduğunu kabul edecek ve bahanelere sarılarak hala kendisinin yaptıklarının normal ve olması gereken bir davranış olduğunu iddia etmeyecek yöneticilerin aklı selim ile değerlendirmeler yapacağı günü umutla bekliyoruz. İnsan zayıftır devlet güçlüdür. Güçlü, zayıf olana merhametle yaklaşmak zorundadır.

Selam saygı muhabbet ve dualarımla….

Erol KEKEÇ/04.05.2021/03.09

RIZIKLAR SABAH DAĞITILIR ALANLARA SELAM OLSUN

“Sabah uykusu rızkın önüne konulmuş pusudur…”Doğal yaşamda hayat, sabahın aydınlanmasıyla başlar. Kuşluk vaktine kadar yaşamın en verimli ürünü ortaya çıkar. Öğleye kadar ikinci mesai başlar günün ortasında mesai biter ve sosyal yaşam başlar, onun için insanlar arasındaki ilişkiler çok güçlü duygusallık baskın biz anlayışı egemen ve yaşam mutluluk üzerine oturur.

İslam, insanların doğal yaşamlarını dikkate alarak değerlerini insanlara aktarır. Yani fıtratın sesiyle uyumlu olmak en büyük hedefidir. İslam doğal fıtri eğilimlere ters bir anlayış ve yaşam ortaya koymaz. Onun için İslam’ın hayata egemen olduğu ortamlarda insanlar mutlu ve huzurlu yaşarlar. Eğer bir ortam huzur ve mutluluktan uzak ise oraya İslam yaşam olarak girmemiş demektir. İslam, günlük yaşamı sabah namazından hemen sonra başlatır. İnsanın en zinde ve verimliliğin yüksek olduğu bir anı uykuda ölü olarak geçirmeyi istemez. Onun için İslam’da ibadetlerin sistematik dizimi ile günlük yaşamın programlanması arasında da doğrudan bir ilişki vardır. Sabah vaktindeki namaz, gecenin şükrünü yaparak, güne sağ selim çıkan insanın, kendisine bu yaşamı bağışlayanı hatırlayıp Ona hamd ettikten sonra hayata başlaması için start vermesidir. Bu başlama hareketi sağlam bir temele oturmalı ki, günün diğer kısımları verimli geçsin ve insan ziyana uğrayanlardan olmasın.

Sabah namazı ile başlangıç yapan hayatlar huzurlarından bir şey kaybetmezler. Çocukluğumuzda köyde yaşarken bizim için hayat ortalık aydınlanırken başlar ve akşama yakın güneş batıda ufka yaklaşıp gölgelerimiz ile boylarımız arasında bir ilişki kuramayacak duruma geldiğimizde sona ererdi. Bu günlerin hayatımıza kattığı huzur ve mutluluğu ondan sonra hiçbir sistem içinde yakalayamadık. Gün boyunca tatilde olsakta huzurlu değiliz günde iki saat çalışıp diğer zamanları istediğimiz yerde geçirmiş olsakta mutlu olamıyoruz. Çünkü hayatın mutluluğu için gerekli olan başlangıç noktasını tahrip ettik, başlangıcı Allah’ın belirlediği zamandan başka saatlere kaydırdığımızda hayatımızın kaydığını da idrak edemedik. Sonrasında neden mutlu olmuyoruz huzur bizim mıntıkamıza uğramaz oldu diye dert yanmaya başladık. Sabahın erkeninde hayata başlamayanlar mutluluk hayal etmesinler. Sabah dağıtılan rızkı tepeleyenler hangi rızkı nerede günün hangi saatinde bulmayı düşünüyorlar. Sabah rızıklar dağıtıldığında biz uykuda horul horul yatarken rızkımız bizden uzaklaşıp yol aldığında, hangi eforu harcarsak harcayalım o rızkı yakalamak ve ona ulaşmaktan mahrum kalırız. Onun içindir ki, İslam yaşamı sabahın erken saatinde başlatır ve insanları bu konuda çok ciddi bir ruhi eğitimden geçirir. Öncelikle rahat olmayı, acelecilikten uzak durmayı, rızkın peşinde koşan değil, rızık sana takdim edildiğinde rahatlıkla onu alabilecek düzeyde olmayı ister. Rızık denildiği zaman hemen maddi bir ihtiyaca karşılık gelen nesneler anlaşılmasın, bunlar rızık olduğu gibi insana bağışlanan her türlü maddi ve manevi genişlikler birer rızıktır. Bu rızıkların paylaştırılması gecenin içinden başlar sabaha kadar devam eder,o saatlerde uyanık olanlar bu rızıkları alır fazladan kalanlar da ona ulaşacak diğer talihlileri bekler.

Köy yaşamları fıtri yaşamlar için tahsis edilmiş mekanlar gibi, hayat üzerinde çok olumlu izler bırakmaktadır. Köyümüzde sabah erkenden yazlı kışlı dış kapılar hemen açılır ve içeriye gece inen rahmetin gelmesi ve içeriyi kuşatması istenirdi. Bu davranış neden ve niçin yapıldığı belki bunu yapanlar tarafından pek bilinmiyordu, bilinse de yeterli bir alt yapısı yoktu ancak gelenek olarak devam eden güzel bir eylemdi. Bu eylemin huzura giden en önemli bir yol olduğunu, bugün ki şehir yaşamından bunaldığım zaman anlamaya ve sorgulamaya başladım. Burada yaşam saatlere sıkıştırılmış mesai saatleri diye belirlenen o zaman aralığına göre çalışmak zorundasın, ancak o zaman aralığında senin maddi manevi bir rahatsızlığın dikkate alınmaz, verimli olup olmaman değil, mesaide ne kadar kalıp kalmadığın önem arzeder.Yani ne sen çalıştığın işten haz alarak çalışıyorsun, ne de ortaya çıkardığın sonuç insanlara haz vermektedir. Peki bu sonuç neden hep böyle olmasına rağmen devam ediyor diye bir sorgulamada yapılmaz. Oysa kırsal yaşamdan gelen, yaşama başlangıç anımız ve çalışma saatlerimiz dikkate alındığında, işte geçirilen zaman mı yoksa işte verimli geçirilen zaman mı önemli bunlardan hiç ders alınmaz. Herkes verimliliği insanın ruhi açıdan olumlu ve olumsuzluğu dikkate alınmadan, iş ortamında geçirilecek zamanla doğru orantılı olarak görmektedir. Durum böyle olunca yaşamın hep karanlık yönü ile karşılaşmak en doğal süreç olmaktadır. Karanlık ortamlarda helal rızık aramakta, güneşin göbeğinde gül yetiştirmek istemeye benzer sadece yanarsınız. İşte böylesi hayatlarda rızık aramak için yola çıkanlar ne gittikleri yolun ne olduğunu ne de kendileri için rızık olarak takdim edilenler gerçekten helal olan rızık mı onu anlamakta zorlanırlar ve sadece elde etmek isterler. Bu çırpınış insanları çırpındıkça batan bufalalar gibi çamur deryasında boğar.

Sabah uykusuyla rızkın dağılımına şahitlik yapamayanlar, rızık diye yeryüzünde tüm haram lokmaları midelerine indirerek, aydınlık ve huzurlu bir hayatı sadece düşlerler ama ona kavuşamazlar. Aydınlık hayatın yakıtı, sabah alınmalıdır. Sabah alınan yakıt halis ve arı durudur aynen ana sütü gibidir. Bundan mahrum kalmak ile köpeklerin yaşamları arasında bir benzerlik göze çarpar.Köpeklar gece boyunca hep havlayarak oraya buraya koşuşturur dururlar ancak bu havlamaları onlara bir rızık getirmez. Çünkü onlar güneş tam doğarken derin bir uykuya dalarlar. Ondan sonra her gördüklerine kuyruk sallayarak bir şeyler isterler, onlar verirse yerler vermezlerse aç kalmaya mahkûm olurlar. Çünkü köpekler kendi başlarına bir yiyeceğe ulaşamazlar. Bu durum sadece köpeklere özgüdür diyebiliriz. Diğer hayvanlar, karınlarını doyurmak için mutlaka bir bekleyişte olmazlar, en kestirme yoldan avlarına saldırırlar. Bu özellik köpeklerde pek görülmez, olsa da çok nadir ve bu özelliği sarsacak düzeyde değildir. Onlar kendilerine yemek verene sadık kalırlar ve hep ondan beklerler. Onun içinde sahibi olmayan köpeklerin yaşamının neredeyse yarıdan fazlası aç olarak geçer. Elde ettikleri de onları idare edecek türden değil sadece canlılıklarının devamını sağlayacak boyuttadır. Neden insanla benzerlik kurduğumu merak edenleriniz olabilir. Sabah Güneş doğmadan rızıklarını aramak için yola çıkmayanların neredeyse tamamı başkalarına bağımlı yaşamaya mahkûm olmuşlardır. Kendi başlarına bir işin üstesinden gelemezler, daima birilerinin kendisine iş vermesini ve ceplerine bir şeylerin girmesini isterler. Yani rızkın sahibi ile doğrudan bağlantı kuramazlar, onun için çok yorulurlar ama yorulmuşlukları onlara bir şey bağışlamaz. Sabah teşekkürü ile yaratıcıya hamd etmeden uyuyarak günün içinde kalkıp bir iş yerine gidip orada geçireceği mesaiden sonra ay başında ona bir maaş verildiğinde o maaşı veren kişiyi rızkın sahibi olarak görme ve ona yönelme farkında olmadan bir davranışa dönüşebilir. Bu eylemin zamanla alışkanlık haline gelmesiyle kişi o işten çıktığı zaman rızkının kesileceğine de inanmaya başlar ve işvereni doğrudan rızık sahibi olarak görür. Bunlar sabahla birlikte, yürekleri açılmayanların içine düşeceği bunalımlı hayat tablolarından birer örnektir.

Sabah namazı ve sonrasında hayata başlamak rızkın kimden geldiğini ve nasıl verildiğini anlamaktır. Bu ruhi eğitimden mahrum kalmak, rızkın bulunduğu her ortamı rızık sahibi olarak algılamaya neden olur. İnsan söz ve düşünceleriyle bunu inkâr etse de yaşamın içindeki tutum ve beklentilerine baktığınızda böyle olduğunu rahatlıkla anlarsınız. Nasıl ki, köpekler kendilerine yiyecek verenlere kayıtsız şartsız itaat ederek ona kuyruk sallarlarsa, insan da kendisine iş ve aş vermede bir araç olanları, doğrudan işin kaynağı olarak görür ve onlara bağlanmaya başlar. Bu durum insanı hakiki maddi ve manevi helal rızıklardan uzaklaştırır. Bu rızıklara alışkın olmayanlar için her yol mübahlaşır.Her yolun meşru olduğu hayatta, mutluluk ve huzur kapıları kapanır, insan yaşadığı ortamda patlamaya hazır fitili tutuşturulmuş dinamit topuna döner ve her ortama stres ve gerilim götürür. Sonrasında da helal haram deme ver Allah’ım, kulun ne bulsa her zıkkımı yer Allah’ım diyerek alıştığı hayatı mutluluğa çevirmeye çalışır ancak beyhude çırpınışlar olur.

Sabah deyip geçmeyeceksin, sabaha kement atmayanlar, rüzgâra çadır açanlardır. Rüzgâra çadır açanların evi asla huzur bulmaz, çünkü çadırlarının hiçbir zaman sabit bir kazığı olmayacaktır, çadırları sabitlenmemiş olanların ruhen sükunete ulaşmaları mümkün olabilir mi?

Sabah namazı ile başlayan hayat, sabır,sebat,dayanma,merhamet,sadakat,hakkaniyet,dürüstlük,adalet sevgi, saygı ve hoşgörü ile ilk adımını atan bir hayattır. Bu hayatın üzerine konulan ağırlıkları bu hayat çekebilir. Diğer hayatlar bu ağırlığın altında bunalır ve her şeyi birbirine katarak karanlıklarda kaybolmaya mahkûm olur. Çünkü rızkın sahibini tanımadığından rızıklar dağıtıldıktan sonra rızkı fazla olanların yanında çalışarak onlardan payına düşeni alırken onları ilahlaştırarak kendine de ihanet eder. Dolayısıyla karanlıklarda kalmak böylesi yaşamların kaçınılmaz sonudur.

Sabah aydınlığı ile başlayan hayatlara selam olsun, onlar günün ilk ışıklarını günün sonuna kadar avuçlayanlardır. Bu ışıkları söndürmeden hayatın her noktasını aydınlatmak için rızkın sahibi ile yapılan antlaşmaya sadık kalarak tanımadığı insanların huzur ve mutluluğu için mücadele edenlere, yarın doğacak apaydınlık bir güneş ve huzurlu bir günü armağan ediyorum…Selam muhabbet saygı sevgi ve dualarımla…

Erol KEKEÇ/01.05.202101.59