Semercinin Sarayları ve Sessiz Eşekler-Bir Toplumun Acı Tablosu

Kıymetli Dostlar,

Bugün burada konuşacaklarım, yalnızca bir atasözünün değil, aynı zamanda insanlığın binlerce yıllık tecrübesinin ve bugünün dünyasında derinleşen bir çelişkinin izahıdır. Şöyle denir: "Semercinin saraylarda yaşadığı bir diyarda eşekler çok olmasa, semer bu kadar kazanç sağlayabilir mi?" Bu söz, yalnızca bir durum tespiti değil, aynı zamanda bir isyan çığlığıdır. Bir toplumun hakkını korumaktan aciz yöneticilerle, o hakların savunulamadığı bir düzeni gözler önüne serer. Peki, semercinin saraylarda yaşaması nasıl mümkün olur? Ve neden bu kadar çok eşek, yani itaat eden, sorgulamayan, kendi yükünü omuzlamaktan başka çaresi olmayan insanlar var?

Bu metaforun derinliğini anlamak için önce "semerci"yi ve "eşek"i temsil ettiği kavramlarla açıklayalım. Semerci, otoriteyi elinde tutanlar, yani yöneticiler, sermaye sahipleri, hatta toplumun adaletsiz yapılarına hükmeden güçlerdir. Eşekler ise, maalesef, susturulmuş, boyun eğmiş ya da susturulmaya mahkûm edilmiş halk kitleleridir.

Bugün dünyanın farklı köşelerine baktığımızda, bu sözün haklılığını ispat eden sayısız örnek görürüz. Bir yanda, lüks içinde yaşayan, milyon dolarlık saraylarda halkın alın teriyle beslenen yöneticiler, diğer yanda ise açlık sınırında yaşayan milyonlar. Bu eşitsizlik nasıl oluşur? Daha da önemlisi, nasıl sürdürülür? Bu noktada, yönetim biçimlerinin, kapitalizmin ve toplumsal sessizliğin birbirine zincirlenmiş yapısını anlamalıyız.

Bir Yönetim Anlayışının Çöküşü

Yönetimlerde, adalet ve eşitlik sağlanmadığında, semerciler güçlerini artırır. Halkın, kendisine sunulan "semeri" kabullenmekten başka seçeneği kalmadığında, bu adaletsizlik derinleşir. Örneğin, Orta Doğu’da ve Afrika’da, petrol gibi doğal kaynaklar açısından zengin olan ülkelerde, bu kaynaklardan elde edilen kazanç halkın refahına harcanmaz. Bunun yerine, bu kazanç, belirli bir zümrenin lüks yaşamını finanse eder. Halk, bu sömürü düzenine karşı ses çıkaramaz, çünkü otoriter rejimler her türlü muhalefeti bastırır.

Ancak mesele sadece otoriter rejimlerle sınırlı değil. Demokratik olduğunu iddia eden birçok ülke de bu sistemin bir parçasıdır. Halkın vergileri, toplumsal refah için kullanılmak yerine, askeri harcamalara, gereksiz projelere ya da siyasi elitlerin keyfi isteklerine yönlendirilir. ABD gibi ülkelerde, milyarlarca dolarlık bütçeler savunma sanayisine aktarılırken, aynı ülkede milyonlarca insan temel sağlık hizmetlerine erişemez. Halk, eşek misali, bu yükü sırtlanır, fakat sorgulama cesaretinden yoksun bırakılmıştır.

Toplumların Sessizliği Eşekleşme Süreci

Bu noktada sorulması gereken en kritik soru şudur: Halk, neden bu kadar sessizdir? Toplumların susturulma süreci, yalnızca fiziksel bir baskı mekanizmasıyla değil, aynı zamanda psikolojik, ekonomik ve kültürel araçlarla gerçekleştirilir. Eğitim sistemlerinin niteliksizleştirilmesi, halkı sorgulama yeteneğinden yoksun bırakır. Medya, gerçekleri yansıtmak yerine, semercinin çıkarlarını koruyan bir propaganda aracına dönüşür.

Bunun yanı sıra, ekonomik bağımlılık da halkın özgürlüğünü kısıtlar. Borçlandırılmış bir toplum, sesini yükseltemez. Küresel kapitalizm, halkı borçlandırarak kontrol altında tutmanın bir yolunu bulmuştur. Bugün dünya genelinde milyarlarca insan, yalnızca hayatta kalmak için çalışmak zorunda olduğu bir sistemin parçasıdır. Bu insanlar, kendi haklarını aramaktan çok, yaşam mücadelesi vermekle meşguldür.

Çıkış Yolları-Eşekler Ne Zaman Ayaklanır?

Peki, bu düzen nasıl değişir? Halklar, nasıl sessizlikten kurtulur ve adalet talep eder? Burada öncelikle farkındalığın artırılması gerekmektedir. Eğitim, medyanın bağımsızlaştırılması ve ekonomik eşitliğin sağlanması, bu farkındalığın temel taşlarıdır.

Eğitim sistemi, insanları yalnızca teknik becerilerle donatmakla kalmamalı, aynı zamanda eleştirel düşünme yeteneğini de kazandırmalıdır. Eğitimli bir toplum, semerciye boyun eğmez. Bağımsız medya ise, halkın gerçekleri öğrenmesini sağlar. Bugün, sosyal medya gibi alternatif platformlar, bu noktada önemli bir rol oynasa da, manipülasyondan arındırılması gerekmektedir.

Ekonomik eşitlik sağlanmadan, gerçek bir özgürlük mümkün değildir. Bu noktada, adil bir vergi sistemi, yolsuzlukla mücadele ve kaynakların adil dağılımı gibi politikalar önemlidir. Halk, yalnızca temel ihtiyaçlarını karşılayabildiği bir düzen içinde değil, aynı zamanda insanca yaşayabildiği bir sistemde var olmalıdır.

Sarayları Terk Eden Semerci

Kıymetli dostlar,

Semerci, saraylarda yaşamaya devam ettiği sürece, eşekler bu yükü taşımak zorunda kalacak. Ancak bu düzenin değişmesi, halkın farkındalık kazanmasına bağlıdır. Semerciler, yalnızca halkın sessizliğiyle güçlenir. Halk, sesini yükselttiğinde, sarayların duvarları çatlar ve yıkılır.

Bu noktada, hepimize düşen bir görev vardır: Adaleti talep etmek, sorgulamak ve susmamak. Unutmayalım ki, bir semerci, ancak eşekler sustuğunda hükmünü sürdürür. Ama eşekler konuşmaya başladığında, o saraylar birer birer çöker.

Bahadır Hataylı/20.01.2025/Çekmeköy -Ümraniye Arası/İST

Toplumsal Çöküşün İşaret Fişekleri-Cinnetin Sesi ve Sessizliği

Kıymetli kardeşlerim, bugün ele alacağımız mesele, ne sadece sokaklarda bağırarak türkü söyleyen insanların artışı ne de toplumun bir köşesinde sessizce büyüyen rahatsızlık. Bugün konuşacağımız konu, toplumun kalbinde yükselen bir çığlık: Çöküşün ayak sesleri.

Her gün geçip gittiğimiz çarşılarda, sokaklarda, hatta mahalle aralarında karşılaştığımız görüntüler, artık sıradan bir manzara olmaktan çıkıp derin bir sorun yumağına işaret ediyor. Bağırarak türkü söyleyenler, aniden horon tepmeye başlayanlar, hiç durmadan gezenler… Bu insanlar neden böyle? Bu eğlencenin, dışa vurulan coşkunun, hatta kontrolsüz hareketlerin ardında nasıl bir gerçek yatıyor? Daha da önemlisi, bu görüntüler, toplumun derinlerinde nelerin kaynadığını gösteriyor?

Bu yazıda, bu tür davranışların arka planına inerek, toplumsal cinnetin ekonomik sıkıntılar, ahlaki çöküntü, aile yapısının bozulması, uyuşturucuya yönelim, gasp, yalan ve hırsızlık gibi birçok etkisini kapsamlı bir şekilde irdeleyeceğiz. Sadece yüzeydeki belirtilere değil, bunların arkasındaki sebeplere ve çözüm yollarına odaklanacağız.

Bir Toplumun Nabzı-Sokaklarda Bağıran Türküler

Bağırarak türkü söyleyen insanların artışı, ilk bakışta basit bir olay gibi görünebilir. Ancak bu davranış, toplumsal bir alarmdır. Sokaklarda bu şekilde dışavurumlarda bulunan insanlar, genellikle iki uç durumda olabilirler: ya kontrolsüz bir mutluluk haliyle, tüm toplumsal kuralları hiçe sayarak kendilerini dışa vururlar, ya da derin bir içsel sıkıntının dışavurumu olarak bu şekilde davranırlar.

Bir düşünün: İnsan neden sokakta bağırarak şarkı söyler? Eğlenmek mi, dikkat çekmek mi, yoksa içinde biriken bir öfke ya da çaresizlikten kurtulmak mı? Aslında bu soruların her biri, bu davranışların altında yatan temel sorunları işaret ediyor. Çünkü toplumsal düzende bireyler, genelde sınırlarını bilir. Ancak bu sınırların yıkılması, toplumsal düzenin çöküşüne ve bireylerin kontrolsüz bir hal almasına neden olur.

Ekonomik Sıkıntılar-Çatlakların Derinleştiği Yer

Toplumun alt tabakasındaki ekonomik sıkıntılar, bu tür davranışların temel nedenlerinden biridir. İnsanlar, borçlarla boğuşurken, faturalarını ödeyemez hale gelirken ya da günlük yiyeceğini bile karşılamakta zorlanırken, bu baskıyı bir şekilde dışa vurma ihtiyacı hissederler.

Örneğin, Türkiye gibi ülkelerde giderek artan enflasyon, temel gıda fiyatlarının yükselmesi, işsizlik oranlarının artması gibi sorunlar, bireylerin sadece ekonomik değil, aynı zamanda psikolojik sağlığını da etkiliyor. Bir anne, çocuklarının karnını doyuramadığında; bir baba, kirayı ödeyemediğinde bu baskının bir yerden patlaması kaçınılmaz hale gelir.

Bu patlamanın bir sonucu, sokakta bağırarak gezmek, türküler söylemek ya da toplumsal normları umursamadan hareket etmek olabilir. Ancak bu, sadece bireylerin değil, aynı zamanda toplumun çatlaklarının derinleştiğini de gösterir.

Ahlaki Çöküş-Dalgaların Kıyıya Vurduğu An

Ekonomik sıkıntılar, genellikle ahlaki çöküşün zeminini hazırlar. Bir toplumda adalet duygusu zedelenmeye başladığında, bireyler arasında güven duygusu da azalır. İşte bu noktada, yalan, hırsızlık, gasp gibi suçlar artmaya başlar.

Özellikle büyük şehirlerde, sokaklarda işlenen suçlar, gasp olayları, dolandırıcılık gibi sorunların artışı, bireylerin sadece ekonomik değil, aynı zamanda ahlaki çöküntü içinde olduğunu da gösterir. Toplum, bireylerin güvenliğini sağlayamadığında, bireyler kendi çıkarlarını korumak için her yolu mubah görmeye başlar. Bu durum, toplumsal düzenin daha da bozulmasına yol açar.

Bir diğer önemli sorun, uyuşturucuya yönelimdir. Gençler arasında giderek artan uyuşturucu kullanımı, sadece bireysel bir problem değil, toplumsal bir çöküşün göstergesidir. Umutsuzluk ve çaresizlik içinde olan bireyler, geçici bir kaçış yolu olarak uyuşturucuyu tercih eder. Ancak bu durum, sadece bireyin değil, aynı zamanda ailesinin ve çevresinin de çökmesine neden olur.

Aile Yapısının Dağılması-Çöküşün Merkez Üssü

Bir toplumun temel taşı ailedir. Ancak ekonomik sıkıntılar, ahlaki çöküntü ve bireyler arasındaki güvensizlik, aile yapısını da derinden etkiler. Evliliklerin boşanmayla sonuçlanması, çocukların ihmal edilmesi ya da istismara uğraması gibi sorunlar, toplumsal çöküşün merkezinde yer alır.

Örneğin, bir aile düşünün: Baba işsiz, anne çocuklarıyla ilgilenemeyecek kadar depresyonda, çocuklar ise sokaklarda başıboş dolaşıyor. Bu durumda, o çocukların suça yönelmesi ya da uyuşturucu gibi kötü alışkanlıklar edinmesi kaçınılmaz hale gelir.

Toplumun Çözülüşü-Üstten Gelen Dalgalar ve Alttan Gelen Tazyik

Toplumun üst katmanlarındaki yozlaşma, alt katmanlardaki tazyiki artırır. Bir ülkede yöneticiler, halkın refahını düşünmek yerine kendi çıkarlarını gözettiğinde, bu durum toplumun tüm katmanlarını etkiler. Adaletsizlik, yolsuzluk, nepotizm gibi sorunlar, halkın sisteme olan güvenini sarsar. Bu güvenin sarsılması, bireylerin daha radikal davranışlar sergilemesine neden olur.

Bir düşünün: Eğer bir genç, eğitimle ya da çalışarak bir yere gelemeyeceğine inanıyorsa, ne yapar? Büyük olasılıkla, ya suça yönelir ya da topluma tamamen sırtını döner.

Çözüm-Toplumsal Farkındalık ve Adaletin Sağlanması

Bu noktada, sorunun çözümü için öncelikle toplumsal farkındalığın artırılması gerekmektedir. İnsanlar, yalnız olmadıklarını, sorunlarının sadece kendi hatalarından kaynaklanmadığını anlamalıdır.

Eğitim, bu farkındalığın temel taşıdır. Eleştirel düşünmeyi öğreten, bireylerin haklarını savunmayı öğrenmesini sağlayan bir eğitim sistemi, toplumsal çöküşü engellemenin en önemli yoludur.

Bunun yanı sıra, adaletin sağlanması ve yolsuzlukla mücadele, toplumun güvenini yeniden kazanması için gereklidir. Halk, sistemin adil olduğuna inanmadığı sürece, toplumsal huzur sağlanamaz.

Bir Toplumun Sessiz Çığlığı

Sokaklarda bağırarak türkü söyleyenler, horon tepenler ya da umursamaz davranışlarda bulunanlar, aslında toplumsal bir çöküşün sessiz çığlığıdır. Bu çığlığı duymazdan gelmek, toplumsal düzenin daha da bozulmasına neden olur. Ancak bu çığlık, aynı zamanda bir fırsattır. Sorunları görmezden gelmek yerine, onları çözmek için adımlar atmalıyız.

Unutmayalım ki, toplumun üstündeki dalgalar ne kadar şiddetli olursa olsun, alttaki tazyik bir gün o dalgaları aşacak güce ulaşabilir. O noktada, ya yeni bir düzen kurarız ya da hep birlikte bu çöküşün altında kalırız. Seçim, hepimizin elindedir.

Erol Kekeç/20.01.2025/Namazgah/İST

Gazze Ateşkesinin Arka Planı

İsrail’in Gazze ile ateşkes yapması, bölgedeki diğer stratejik çıkarlarla bağlantılı bir hamle olarak değerlendirilebilir. Özellikle Suriye üzerinde uzun süredir devam eden jeopolitik mücadeleler düşünüldüğünde, İsrail’in bu ateşkesi geçici bir soluklanma ve kaynaklarını farklı bir cepheye yönlendirme fırsatı olarak görmesi muhtemeldir. Gazze’deki Filistinli direniş gruplarına karşı sahip olduğu üstün askeri güç, İsrail’e istikrarlı bir avantaj sağlamaktadır. Bununla birlikte, Gazze üzerindeki kontrolünü sağlama alırken Suriye’deki hedeflerini daha agresif bir şekilde ilerletmek gibi bir strateji güdülmüş olabilir.

İsrail’in Gazze Politikası ve Suriye Bağlantısı

Gazze üzerindeki durum, İsrail için uzun süredir devam eden bir güvenlik meselesidir. Gazze’deki direniş gruplarının İsrail’e yönelik saldırıları, özellikle roket saldırıları, sürekli bir tehdit algısı yaratmaktadır. Ancak, bu tehdit İsrail’in bölgedeki askeri varlığını ve uluslararası destek arayışını gerekçelendirmek için de kullanılmaktadır. İsrail, Gazze’deki operasyonlarını genellikle çok boyutlu bir strateji ile yönetmektedir:

1. Askeri üstünlük: İsrail, Gazze’yi sürekli olarak askeri baskı altında tutarak direniş gruplarının gücünü sınırlamaktadır.

2. Diplomatik denge: İsrail, Mısır ve Katar gibi ülkeleri arabulucu olarak kullanarak ateşkesi yönetmekte ve Gazze’nin direniş kapasitesini kısıtlamaya çalışmaktadır.

3. Uluslararası kamuoyu yönetimi: İsrail, Gazze’deki operasyonlarını genellikle “meşru müdafaa” adı altında sunarak Batı dünyasından destek almayı başarmaktadır.

Bu bağlamda, İsrail’in Gazze ile ateşkes yapması, bir yandan bu bölgedeki tehdit algısını yönetme çabası iken, diğer yandan Suriye’deki stratejik hedeflerini ilerletmek için bir fırsat yaratma amacını taşıyor olabilir. İsrail, Suriye’deki İran varlığını ve Hizbullah’ın etkinliğini kendisi için büyük bir tehdit olarak görmektedir. Gazze’de nispeten istikrarlı bir durum yaratıldığında, İsrail’in dikkatini ve kaynaklarını Suriye’ye yönlendirme şansı artar.

Ateşkes ve Suriye Planları

İsrail’in Suriye üzerindeki hedefleri, İran’ın bölgedeki nüfuzunu azaltma, Hizbullah’ın askeri kapasitesini sınırlama ve Suriye’deki çatışma ortamından stratejik avantaj elde etme üzerine kuruludur. Bu bağlamda, ateşkes, İsrail’e Suriye’de daha geniş bir manevra alanı sunabilir.

1. Askeri Operasyonlar: İsrail, Suriye’de İran’a ait olduğu iddia edilen hedeflere düzenli olarak hava saldırıları düzenlemektedir. Gazze’de ateşkes sağlanması, İsrail’in Suriye’deki operasyonlarına daha fazla odaklanmasına olanak tanıyabilir.

2. Uluslararası Destek: İsrail, Gazze ile ateşkes yaparak Batı dünyasında barışçıl bir imaj yaratabilir ve Suriye’deki askeri operasyonlarına yönelik eleştirileri azaltabilir.

3. Bölgesel İşbirliği: İsrail, Mısır ve Katar gibi ülkelerle işbirliği yaparak Gazze’de istikrarı sağlarken, aynı zamanda bu ülkelerin Suriye’deki politikalarını etkilemeyi hedefleyebilir. Özellikle Körfez ülkelerinin İran karşıtı duruşları, İsrail’in Suriye’deki stratejilerine dolaylı destek sağlayabilir.

ABD ve İsrail’in Suriye Üzerindeki Planları

ABD, İsrail’in Orta Doğu’daki en büyük müttefikidir ve Suriye konusunda da iki ülke arasında güçlü bir işbirliği bulunmaktadır. İsrail’in Suriye’deki hedefleri genellikle ABD’nin bölgedeki çıkarlarıyla uyumludur:

1. İran’ın Nüfuzunu Azaltma: Hem ABD hem de İsrail, İran’ın Suriye üzerinden Hizbullah’a silah sağlamasını engellemeye çalışmaktadır. Bu amaçla, İsrail’in hava saldırıları ABD’nin bölgedeki politikalarıyla paralel hareket etmektedir.

2. Enerji Koridorları: ABD ve İsrail, Suriye’nin Doğu Akdeniz’deki enerji koridorları üzerindeki stratejik önemini göz önünde bulundurarak, bu bölgeyi kontrol altında tutmayı hedeflemektedir.

3. Rejim Değişikliği Stratejileri: ABD’nin Suriye’deki rejim değişikliği politikası, İsrail’in güvenlik çıkarlarına hizmet etmektedir. İsrail, Esad rejiminin zayıflamasını veya İran etkisinden arınmasını istemektedir.

Ateşkesin Geleceği ve Pragmatizm

Bu ateşkesin uzun vadeli olmayacağına yönelik öngörüler, İsrail’in pragmatik stratejilerinden kaynaklanmaktadır. İsrail, Gazze üzerindeki kontrolünü tam anlamıyla kaybetmek istemez ve bu nedenle ateşkes sadece geçici bir nefes alma süreci olarak görülebilir. Pragmatizmin bu süreçteki rolü, İsrail’in kısa vadeli kazançlar elde etmek için farklı cephelerde farklı stratejiler uygulamasına dayanır.

1. Ekonomik Faktörler: İsrail’in Gazze’deki operasyonlarının maliyeti yüksektir ve bu ateşkes, ekonomik olarak bir rahatlama sağlayabilir. Ancak bu rahatlama, aynı zamanda kaynakların Suriye’ye yönlendirilmesi için de kullanılabilir.

2. Bölgesel Denklemler: İsrail, Gazze’deki durumu kontrol altında tutarken, Arap ülkeleriyle normalleşme sürecini hızlandırmayı hedefleyebilir. Bu süreç, Suriye üzerindeki stratejik hedeflere ulaşmak için de destek sağlayabilir.

3. Halkların Manipülasyonu: Ateşkes, İsrail’in uluslararası alanda “barış yanlısı” bir görüntü çizmesine olanak tanıyabilir. Ancak bu durum, Filistin halkının daha fazla baskı altına alınması ve Suriye gibi diğer bölgelerdeki planların daha az dikkat çekerek ilerlemesine neden olabilir.

Geleceğe Dönük Öngörüler

1. Gazze’de Yeni Çatışmalar: Bu ateşkesin uzun vadeli olması düşük bir ihtimaldir. İsrail, Gazze’deki direnişi tamamen ortadan kaldırmayı hedeflediği için, yeni çatışmaların ortaya çıkması muhtemeldir.

2. Suriye’de Daha Yoğun Operasyonlar: İsrail’in Suriye’deki hedeflerine daha fazla odaklanması beklenebilir. Özellikle İran’a ait askeri tesislere yönelik saldırılar artabilir.

3. ABD-İsrail İşbirliği: ABD, İsrail’in Suriye’deki operasyonlarını desteklemeye devam edecektir. Bu durum, bölgedeki çatışma dinamiklerini daha da karmaşık hale getirebilir.

4. Arap Ülkelerinin Tavrı: Arap ülkeleri, İsrail’in politikalarına karşı daha fazla tepki göstermeye başlayabilir. Ancak bu tepkiler, genellikle sözde kalabilir ve somut bir eyleme dönüşmeyebilir.

5. Halkların Tepkisi: Bölgedeki halklar, İsrail ve ABD’nin stratejilerinden giderek daha fazla rahatsız olabilir. Ancak bu rahatsızlık, örgütlü bir tepkiye dönüşmedikçe etkisiz kalacaktır.

İsrail’in Gazze ile ateşkes yapması, bölgede sınırlı bir rahatlama sağlarken, esasen Suriye gibi çok daha karmaşık ve öncelikli hedeflere odaklanılması için bir zemin hazırlamış olabilir. Ateşkesin pragmatik bir araç olarak kullanıldığı bu tabloda, hem bölgesel hem de uluslararası dengelerin yeniden şekillenmesi kaçınılmazdır.

Bahadır Hataylı/16.01.2025/Sancaktepe/İST