ADALET TOPLUMSAL BÜTÜNLEŞMENİN TEMEL KAYNAĞIDIR

 Toplumsal bütünlük ve aynı değerler etrafında insanların bağlılıklarını sağlamanın en temel koşulu toplumsal adalettir. Toplumsal adaletin sağlanmadığı yerde toplumsal kargaşa, kaos, çatışma ve toplumsal ayrışmalar ortaya çıkar ve gün geçtikçe genişleyerek büyür ve kökleşir. Bir toplumdaki farklı unsurları aynı çatı altında toplamanın yolu adaletten geçer. Adaletin olduğu yerde kendilerini ayrıcalıklı görmek isteyenler olsa da toplumun genel menfaatleri söz konusu olduğundan bunların bu bütünlüğe karşı farklı yaşam istekleri genel içinde karşılık bulmaz. Onlar da zamanla adaletin şemsiyesi altında yaşamanın nasıl bir mutluluk ve huzur bağışladığını gördüklerinden bu isteklerini törpüleme yoluna giderler.

Bir yönetim, yönetimi altında bulunan insanlar arasında ayrıcalıklı bir sınıf yarattığı zaman, eğer bu ayrıcalıklı sınıf, o toplumun tüm gelir kaynaklarının başına çöreklenmişse yönetim nasıl bir uğraş verirse versin toplumdan aldığı meşruiyetini kaybettiği için yok olmaya mahkûmdur. Ondan dolayıdır ki, bizim naçizane tüm yönetim şekillerine ve yönetenlerine tavsiyemiz adaletin icra edilmesi ve bu uğurda ne gerekiyorsa göze alınmasıdır. Adalet belli kesimleri mutlu etmek değil, bir toplumda dezavantajlı insanlar diye bir sınıfın kalmamasıdır. Eğer bir toplumda sürekli imkânların kıyısından köşesinden geçmeyen insanların sayısı artıyorsa adaletsizlik açı kolları gibi gün geçtikçe büyüyor ve açılıyor demektir. Açı kollarının ulaştığı noktadan nasıl ki başlangıç noktasına döndürülmesi mümkün değilse, adaletsiz anlayışlarla başlayan çalışmalar da, bir toplumda ki ayrışmaları bu haliyle birleştirmesi mümkün değildir.

Hayal satan yönetimler, halkın geneline gelecek mutlulukları dağıtırken, ayrıcalıklı sınıfa daima mutluluk yaşatır. Onların mutluluğuna bakarak Toplum geneline mesajlar verilir ve çok güzel bir yaşamın olduğu ve gelecekte daha güzel yaşamların oluşacağını anlatırlar. Ancak Ayrıcalıklı sınıfı doyurmakta zorlandıkları zaman, hemen gemi örneği devreye girer. Aynı gemide olduklarını dolayısıyla gemi batarsa herkesin batacağı anlatılır. Oysa batan gemi topluma ait olmayan sadece ayrıcalıklı sınıfın yüzdüğü geminin tehlikeye girmesidir. Çünkü gemide yolculuk yapanlar hep onlar olur. Toplumun geneli kürek mahkûmu olarak kürek çekmekle meşgul olduklarından, onlarda kendilerini gemide sanırlar. Oysa geminin üstüne çıkabilseler, orada ne yaşamlar olduğunu anlayacaklar ve kendileri kürek mahkûmluğundan kurtulsalar, yukarıda günlerini gün edenlerin bu gemide yolculuk yapmalarının ve sürekli devam eden ihtişamlarının sonu olacak.

Adaletin olmadığı sistemlerin en belirgin özellikleri bu yukarıda bahsettiğim özelliklerden oluşur kısaca. Ancak sadece bununla sınırlandırmak mümkün değildir. Adalet bir toplumda var ise o toplumu yıkabilecek ve ayrıştıracak hiçbir güç bulamazsınız yeryüzünde. Adalet vücut organizmasının omurgasıdır. Omurga zedelenmemişse, vücudun herhangi bir yerindeki hasar giderilebilir, ancak omurga işlevsiz ise tüm vücut azalarınız sağlam olsa da hareket edemezsiniz. Bunu anlayanlar hayatlarını yeniden imar etmeleri gerektiğini bilirler. Anlamayanlar da felç olmuş bir yaşamla yerlerde debelenirken dillerine vurmuş olanların sürekli konuşmasının ötesine geçemezler. Ondan dolayıdır ki hiçbir karanlığı dağıtamazlar.

Habeşistan Kralı Necaşi’ye ilk Müslümanlar neden gittiler dersiniz? Adalet olduğu için gittiler. Adaletin olmadığı yer olsaydı, Allah’ın Resulü onları oraya göndermezdi. Ancak Necaşi’nin hayatını herkes anlatır ve onun davranışlarını da papağan gibi aktarır, ancak Necaşi'ye o eylemi yaptıran özelliğin ne olduğu ve o özelliğin bugünün yaşamında nerede var olduğu hiç gündem yapılmaz. Çünkü Necaşi'nin Adil davranışı detaylı anlatılacak olsa, ona benzer yönetimler arzulanabilir, peki bu adil yönetimler, kendi çıkarlarına menfaatlerine menfaat katmak için muktedir olanların ne kadar işine gelir dersiniz? Elbette onların işine gelmez. Çünkü adalet herkesi insan olarak yaşatır ve herkesin derdi ile dertlenmeyi gerekli kılar. Günü kurtarmak için reklam kokan davranışlardan yöneticileri uzaklaştır. Tüm bunları göze alacak yönetimler olmadığı için, Necaşi’nin yönetimini gündem yaparak kendi bekalarını tehlikeye atmamak için o perdeye hiç girmezler.

Devlet diye oluşturulan putun, aydınlanma çağıyla korunması insanların huzur ve mutluluğunu imha etti. Oysa burada anlaşılması ve korunması gereken, bir güç oluşturup o güce tüm yetkileri verip insanların pasif duruma geçerek onu sorgulanmaz kılmak istemedikleri ortada iken, sonradan gelenler, bu gücü korumanın gerekliliğine inanarak o güçle istek ve emellerine rahat ulaşabilmek için, o gücü sorgulanmaz kıldılar. Organizasyon, işlerin düzenli sistemli ve sürekli olmasını sağlamak amaçlı oluşan sistemdir. İnsanlar ilk organizasyon oluşturdukları zaman böyle bir kolaylığı yakalamak ve kendilerine faydası olsun diye, bu işle ilgilenen sürekli orada bulunup oradan geçimlerini sağlasınlar diye bu işe önem verdiler. Çünkü bir elin nesi var iki elin sesi var anlayışı içinde, güçlerini birleştirerek yaşamlarını kolaylaştırmak istiyorlardı. Oysa bu durum çok farklı kulvarlara kaydı ve o gücün kendisi sorgulanmaz ve korunması gereken bir put haline geldi. Putçuluk zaten böyle oluşmaktadır. Bir devlet organizasyonunu önemli kılan, yönetimi altındaki insanlara huzur mutluluk ve adalet dağıtmasıdır. Bunları yerine getirmeyen bir devlet, insanların başına bela olur ve sadece o sistemin avantajlarından faydalanan kişi grup ve sınıflarının varlığını devam ettirir olur. Günümüzdeki devletlerin hemen hemen hepsi bu tanımlamalarımız içinde olan devletlerdir. Laik olması, dine dayanması, liberal olması, komünist olması muhafazakâr olması bu tanımın dışında olması için yeterli değildir. Bu tanımın dışına çıkacak bir devletin en belirgin özelliği ADALETTİR. Adalete dayanan bir devletin yönetiminde bulunanın kimliği, inancı ideolojisi ırkı hiç önemli değildir. Ve böyle bir devlete sahip çıkılması insanlık onurunun gereğidir. Buna sahip çıkmayan toplumlar kendi varlıklarını yok etmek için kendi cinslerini zulmetmesin diye işbaşına getirirler.

Devlet mekanizmasının işleyişi kendiliğinden olmaz. Devlet halka dayanan bir yapıdır. Devleti yönetmek için seçilenler oraya geldikten sonra, halkın patronu gibi davranma hakkına sahip değildir. Halk patron, devlet hizmetçidir. Devletin patron olduğu halkın hizmetçi olduğu yerde, halk asla ve asla huzur ve mutluluğu elde edemez. Devlet, çıkar devşirme ve bazı imkânlara sahip olduktan sonra, daha fazla istekleri doyurmak için bir kalkan değildir. Ancak günümüzdeki devletlere bakarsak, özellikle Ortadoğu ve İslam toplumu olarak tanımlanan ( ben böyle bir yerin varlığına inanmıyorum, ancak Müslümanların yaşadığı coğrafyalar var) ortamların yöneticileri dünyanın en zengin ilk yüz kişisi içinde yer almaktadır. Peki, bu anlayışla hangi devletin halkı için var olduğunu söyleyebilirsiniz.

Devlet bir fetiş olmaktan çıkarılmalı ona herhangi bir kutsallık atfedilmemelidir. Müslümanın Vatanı yeryüzüdür ve yeryüzünün her yanına hak adalet için gider. Sınırlar onun değer sistemini daraltamaz. Müslüman olarak devlete böyle bakarız, üzerinde yaşadığımız topraklara da insanlara mutlu huzurlu bir yaşam sağladığımız mekân olarak değer veririz. Köyde huzurlu olduğunuz bir köy evinizi, nasıl ki mutlu olmadığınız şehirdeki bir bina dairesine tercih ediyorsanız, vatan da böyledir. Toprağın değeri oradan gelir. Geçmiş atalarımız bu topraklara o kadar kanlarını akıttılarsa, böyle bir yaşama kısmi olarak ta olsa şahit olmalarındandır. Adaleti tesis etmek üzere mücadele edilmeyen hiçbir çaba anlamlı değildir. Dünyanın hepsi sizin olsa, adalet o toprakların tek cevheri değilse orası da vatan değildir. Vatan huzurlu mutlu olduğunuz ve kendinizi insan olarak görüp insanın yaratılış amacına uygun yaşadığınız yerin adıdır. Adaletin uygulandığı yer kaya parçaları ise, adaletsiz bir yönetimin egemen olduğu verimli arazilerden daha kutsaldır. Bunu durup dururken söylemiyorum. Yaratan Rabbimizin insanlar arası düzenleme ve ilişkilerde en çok üzerinde durduğu konu ADALETTİR. "Allah adildir ve adil olanları sever. “Necaşi’nin hükmü altındaki topraklar o günkü Müslümanların vatanıydı çünkü adalet vardı. Mekke'de yaşıyorlardı ama orası onlar için vatan olmadı sebebi ise insanlara zulmeden bir sistem vardı. Ancak Medine Yesrip olmaktan çıkıp Medine’ye dönüştü, çünkü adalet geldi. Adaletin olduğu yerde insanlar medenileşir, herkes birbirinin hak ve hukukunu korur. Mekke’nin vatana katılması ancak Fetih sonrasında oldu. Demek ki zulüm yönetimlerinin olduğu yerde vatanın da anlamı kayboluyor.

Sonuç olarak diyorum ki, Rabbim bizlere, yaşadığımız yeri hakiki vatan eylesin, bu topraklara kanlarını akıtanların kanlarıyla anlam kazandırsın, devletimizi de adaletin öncüsü eylesin içimizdeki hırslarımızı yenerek sadece yaratana giden yolda bir araya gelmeyi bizlere nasip eylesin... Rabbim bizleri adalete şahit eylediğin kulların arasına kat...

Selam muhabbet ve huzur dileklerimle...

Erol KEKEÇ/10.05.2022/15.32

MARKS DÖNEMİ VE BU GÜN, NASIL BİR BENZERLİK

 Marks, Hakikaten büyük düşünürmüş, onu hep takdir ettim ve gün geçmeye ki onunla ilgili düşüncelerim olumlu yönde hızla değişmiş olmasın...

Marks'ı gözümde bu kadar farklı bir yere oturtan anlayış ise, onun düşünsel noktada büyük çaba harcaması ve insanlığın yaşamının daha iyi olması için fikirler geliştirmesidir. Düşüncelerinin doğruluğunu yanlışlığını konuşmuyorum. Düşüncelerinin büyük oranda da doğru ve isabetli olduğuna inananlardanım. Gelecek ve daha iyi bir yaşam için düşündüğünüz bu düşüncelerinizin nasıl uygulama alanı bulacağına dair çalışmalar yaparsanız, elbette isabetli olmayan fikirleriniz de olacaktır. Ancak önemli olan bu düşüncelerinizin, bilerek insanlığın hayatını karartmaya dönük bir çaba olmamasıdır. Mark’ın yaşadığı dönem kapitalizmin zirve yaptığı ve insanların metanın kulu kölesi olduğu, tüm değer yargılarının bu kapitale göre şekillendiği dönem olduğu için, Marks bunlardan yola çıkarak, insanların hayatını kâbusa çeviren bu zindandan nasıl çıkılacağının yollarını aramıştır. Herkesin sahip olma hırsıyla çabaladığı ve kendisini sahip oldukları ile tanımladığı dönemde, bu yaşam tarzlarının insanlık yaşamını nasıl imha ettiğini görerek, onlar üzerine ciddi fikirler geliştirmeye çalışmıştır. Yani herkesin uzun süreli biyolojik hazlarını doyurma peşinde koştuğu bir ortamda, siz insanların genelinin mutlu olmasının yollarını arıyorsunuz ve o konuda karşınıza çıkacak tüm olumsuzluklara göğüs gererek, düşüncelerinize bir yaşam alanı oluşturmaya çalışıyorsunuz. Hakikaten, bu övgüye ve kayda değer bir özelliktir. Onun için Marks büyük bir fikir ve düşünce adamı olmasının yanında önemli bir Sosyolog 'tur.

Üretim araçlarının belli ellerde toplandığı ve bunların dışındaki yaşamların, üretim araçlarına sahip olanların belirlediği kadar, yaşama imkânına sahip olması ve bu geniş kitlelerin hayatlarının devamının, üretim araçlarına sahip olanların iki dudağının arasında bulunması, bunların sorgulanmasını kaçınılmaz ve gerekli kılmıştır. Marks, dönemindeki bu dengesizliğin ortadan kaldırılması için farklı ve yeni fikirlerin mümkün olduğunu anlatmıştır. Onun için de Sosyalizm, komünizm ve Proletaryanın egemenliğinin olmasını gerekli görmüştür. Ona göre, ezilen ve aktif olan proleterler tarafından ancak bu devrimin gerçekleşeceği anlatılır. Peki, Marks, bunun dışında farklı bir ufka sahip olamaz mıydı denebilir. Haklı olarak şunu yerine koymamız gerekir ki, iletişim ağlarının bu kadar yaygın olmadığı ve insanların daha çok yüz yüze fikirlerini ifade ettiği dönemde, bunlar çok büyük başarılardır. Marks, kendi yaşadığı ortamda şekillenmiş ve oradaki kültür ve eğitim kalıplarına göre zihinsel bir biçim almıştır. Dolayısıyla Marks, yaşadığı ortamdaki sanayi çarkları arasında kıvranan ve sürekli bir meta gibi obje olmanın dışına çıkamayan bu geniş proleter kesimin mutsuzluğunu nasıl mutluluğa dönüştürebiliriz in mücadelesini vermiştir. Marks, Proleter kitlelerin hareketliliğini yok eden ve onları suni hazlarla transa sokarak onları uyutan her anlayışa karşı durulmasının önemini anlatmıştır. O dönemde insanların acılarını en fazla dindiren ve uyutan da dönemin Kiliselerinin yarattığı din olduğu için, Marks, dinin hayattan çıkarılmasının önemini vurgulamıştır. Çünkü din, İnsanı kendi emeğine yabancılaştırarak insanın insanlığını yok etmektedir. Marks, İnsanı bilinçli bir varlık haline getirerek, seçebilen, mücadele ruhu olan bir yaşama kavuşturmak için, dini inkâr ederek yeniden insanı kendi emeğine ve kendi farkındalığına döndürmek zorundayız der.

Yani Marks'ın düşünsel dünyasını sorgularken, onun yaşadığı dönemin olumsuzluklarının, insanları ne hale getirdiğini ve onu yaşamdan kopardığını göremezseniz, Marks’ın düşünsel yoğunluğu ve birikimi hakkında ortaya koyacağınız yaklaşımlar sizi doğruya götürmeyecektir. Marks’ın dönemi ile bizim yaşadığımız dönem arasında benzerlikler ve farklılıklar olabilir mi diye düşünürken, Marks gibi toplumsal sorunları ve kaygıları dert edinmiş, olumsuzlukların ortadan kaldırılması için emek harcayan, düşünsel birikimler ortaya koyan fikir adamalarının da, Marks gibi aynı aforoz ve yıldırmaya dönük tepki ve dışlamalarla karşı karşıya olduğunu görebiliriz. Demek ki düşünen insanlar, düşünmeyen ve düşünenlere tahammülleri olmayanlar tarafından her dönemde imha edilmeyle karşı karşıya kalabiliyorlar.

Allah, mal mülk ve paranın belli ellerde toplanarak güç haline gelip zulüm aracına dönüşmesine asla iyi bakmıyor. Onun için de doğadaki imkânların o doğada yaşayanlar arasında adil paylaşımını gündeme getirmektedir. Çünkü imkânlar belli ellerde biriktiği zaman, bu imkân sahipleri her dönemde şımarmış ve diğer insanları küçümseyerek kendilerini ulaşılması erişilmesi güç varlıklar olarak anlatmışlardır. “Bu sahip olduklarımı ben kendi bilgi ve becerilerimle elde ettim" diyen Karunlar ortalığı doldurmuştur.

"Biz istiyoruz ki, Yeryüzündeki mazlumlara (proleterlere) lütfedelim de, onları yeryüzünde mirasçı kılalım..."Allah hiçbir zaman mal ve imkânları kendi egemenliği altına alarak diğer insanları kendisine bağımlı kılan yaşamları onaylamıyor. Onun için de, "İnsana ancak emeğinin karşılığı vardır" diyor. Emeksiz yaşamak lümpen proleter olmaktır, yani anlayacağımız amip gibi tek hücreliler sınıfına girmek olur. Yaşamakla yaşamamak arasında bir yerde olursunuz, canlılığınız devam eder ancak insan olarak nasıl yaşanılır, onunla ilgili ciddi bir malumatınız olmaz. Marks yaşadığı ortamda İslam diye bir değerle muhatap olmamasına rağmen, insanlık için en güzeli ve doğru olanı bulmaya çalışmakla büyük bir mücadeleye örneklik etmiştir.

Marks'ın, Hegel'in düşüncelerine yaptığı eleştirilerde de haklı olduğunu söyleyebiliriz. Oysa Hegel hep Tin’i(aklı) düşünceyi ön plana çıkarmıştır. Diyalektik süreci de, düşüncenin diyalektiği olarak ele almıştır. Oysa Marks, Diyalektik materyalizmin öncüsü olarak bilinir ve diyalektiği madde üzerinden değerlendirir. Aslında Marks bu düşünceyi ortaya koyarken bunların doğru olduğunu savunmamış ve mutlaka böyle olmalıdır şeklinde bir yargıda da bulunmamıştır. O yaşamsal döngünün fotoğrafını çektiği zaman, bunlara ulaşmış ve onları bize tanıtmış, sonrasında kendi düşünce diyalektiğini kurmak istemiştir.

Burada anlatmak istediğim Marks'ın düşüncesinden çok, Marks’ın düşüncesine ve fikirlerinin oluşuma kaynak oluşturan konuların her dönemde benzer ya da az farkla ortada olduğunu bilmemiz ve bizlerin bunlara karşı nasıl bir tavır geliştirmemizin önemini kavrayarak gerekli mücadeleyi verebilecek duruma gelmektir.

Kendi bulunduğumuz ortamdan yola çıkacak olursak, üretim araçları belli ellerde ve bunların dışında kalan büyük çoğunluk ya kamu kurumlarında memur olarak çalışmakta, ya da Üretim araçlarına sahip olanların işletmelerinde karın tokluğuna çalışmaktadır. Bunların dışın da küçük ölçekli Kobiler olsa da, üretim araçları genellikle çok az bir kitlenin elindedir. Hatta ülkenin Milli gelirinin,%82,5’ni bu %10 luk dilim kullanırken,%17,5’i %90 lık kesime gider. Bu da nasıl paylaşılır o da apayrı bir sorgulama konusudur. Böyle olduğu için, tek hücreli canlı gibi yapıştıkları yerden beslenen lümpen proleterler hızla büyümektedir. Özellikle İktidar, kendi döneminde yapılan işleri anlattığı ve tanıtımını yapmaya kalktığı zaman, bilmem % kaç insana evde destek, fakirlik parası, vs. gibi çalışmalarıyla övünür. Bu durum insanların insani özelliklerini yitirmesine neden olacağı için, Sistemlerin yaşama süresini uzatır ve onu eleştirecek kritiğini yapacak beyinleri de bağımlı hale getirdiğinden; Mazlumlara vaat edilen yeryüzünün varisliği ötelenir. Onun için Mazlumların verasetine engel olacak tüm oluşumlarla mücadele edecek düşünceler, her zaman saygıya değer düşüncelerdir. Marks’ın Proleter diktatörlük olarak yaptığı tanımlama, bir zulümden başka bir zulme dönüşeceği için bizim açımızdan olumsuzdur. Ancak Rabbimizin isteği ise, Zalimlere bile adaletle hükmedilmesi ve hiç kimsenin diktatörlüğüne fırsat verilmemesidir.

Ne zulmeden ne zulme uğrayan tarafta olmak bizim anlayışımıza sığar. Ancak zorunlu bir tercih varsa mazlum olmayı zalim olmaya tercih ederiz. İnsanlık bu iki döngü arasında ne tarafta duracağını bilemediği için, her dönemde adaletsiz bir yaşamın pençesi altında ezilmektedir. Üretim araçlarına sahip olanın kuvvet ve güce dayandığı zaman yaptığı zulüm çok kötü de, proleter kesimin gücü ele geçirdiği zaman ki zulmü iyi değildir. İşte, Marks'la burada farklı düşünüyoruz. Çünkü benim düşünce alt yapım adalet üzerine kuruludur. Adalet üzerine tüm oluşumlar sıralanır. Adaletin olmadığı yerde hangi tarafta olursanız olunuz, her zaman yok olmaya ve kaybetmeye mahkûmsunuz.

Bu gün gelinen süreçte, madde her şeyin belirleyici tek kıstası haline gelmiş ise, Marks’ın isabetli olmadığını söylemek mümkün müdür? Yeryüzünde adil bir sistemin olması için öncelikli olarak düşünce doğru kaynaktan beslenmeli ki, düşüncenin yaşaması ve zulmetmeden kalıcı bir yaşamı insanlığa sunabilecek duruma gelebilsin. Bütün bir insanlığın yaratılış kodlarını dikkate almayan, ortak menfaatleri gözetmeyen ve belli bir sınıfın ayrıcalıklı olmasına hizmet eden hiçbir düşünce yarınları kuramaz ve bu günü de imha eder. Biz, Millet olarak adaleti omurga olarak benimseyen yeni bir dünya sistemi kurabiliriz. Milletimiz içinde bu konuda ciddi zihinsel ve düşünsel emek harcayan insanlarımızın olduğu muhakkaktır. Bu insanlarımızın fikri üretkenliklerine değer vermek ve onların bu çabalarını sistematize ederek, ortak akılla bir dünya sistemi kurmak gayet doğal ve mümkündür. Yeter ki kendi insanımıza güvenelim ve onların bu fikri üretkenliklerini kayda değer bulalım. Marifet iltifata tabidir.

Bir sonraki Yazımız da toplumsal yapımızda bu süreç nasıl göze çarpmaktadır bunların tahlilini yapmaya çalışacağız... Selam ve muhabbetlerimle...

Erol KEKEÇ/05.05.2022/13.20     

                                       

DÜNYAYI KARARTANLAR AYDINLIĞA HASRET KALACAKLAR

 Küresel virüs, Ulusal devletleri çok kötü vuracak gibi. Kuzey Afrika’dan başlayarak Ortadoğu’ya sıçrayan, Oradan uzak Doğu Asya, derken tekrar Avrupa Asya karışımı bu dalgalanma, bir rastlantı ve öylesine görünüyorsa, insanların yaşamlarının anlamının kalmadığı günlere gelmişiz demektir.

Dünyanın demografik yapısı sürekli değişim halinde, bu değişim doğal göçler olmaktan çıkmış, zoraki dayatılan bir değişim halini almıştır. Yıllardır, Afrika ve Asya’dan Avrupa’ya ve ABD, Kanada, Avusturalya gibi ülkelere yapılan göçler şimdi de Avrupa’nın kendi içinde etkin duruma geldi. Küresel İfsat gücü olarak tanımladığım ve dünyanın patronu olarak görülen bu virüs, dünya egemenliğini sürdürmek için, aklınıza gelmeyecek oyunları tezgâhlamanın derdindedir. Bu oyunların planını yaparken, hiçbirini insanlığın zararı şeklinde sunmuyor, insanlığın başına gelen ve gelebilecek felaketlerden insanları nasıl kurtaracaklarının reklamını yaparak uygulamaya geçiyorlar. Ondan dolayıdır ki, bu gün yaşadığımız tüm olumsuzlukların gerisinde bu küresel virüsün etkisinin ve çabasının olduğu bilinmelidir.

Suriye krizini başlatarak Suriye üzerinden burada mağdur olan insanların zorunlu göçle baş başa kalması, planlanmış bir demografik değişimin uygulanmasıdır. Bu gün ülkemiz gerçeğini dikkate aldığımız zaman, Yoğun bir Arap nüfusun gelmesi ardından Afganların buraya gelmesi, yakın dönemde de Ukraynalıların yoğunluğu, ülkemizin demografik yapısı üzerinde kurulan bir oyundan ibarettir. Çok sesli ortamlarda, mesajlar anlaşılmaz ve sizin planlarınız hızla ilerlerken, toplumun bundan haberdar olup ve ona inanması uzun zaman alabilir. Onun için toplumları kendi içinde, Milli reflekslerin törpülenmesi için farklı etnik kökenden olanlarla, ülkelerin demografik yapısı ciddi bir değişime zorunlu tutuluyor. Bu durum, tamamıyla ülkelerin kendi yönetimlerinin dışında gerçekleşen ama yönetimlerin kendisi yapıyormuş gibi bir algıyla yapıldığı planlardandır. Bunlarla neler amaçlanıyor diyenler olacaktır. Elbette bir amaç varsa sinsi devam etmesi gerekiyor, o zaman planlarınızın amacını gizli tutuyorsunuz ama o plana hizmet den araçları, toplumların benimsediği ve kendisine faydalı olduğuna inandığı faktörlerden seçiyorsunuz. Öyle olmadığı zaman hedefleriniz gerçekleşmeyebiliyor.

Bizim gibi duygusal Milletler, duygusal bağların ve duygusal etkileyicilerin etki alanına girerek, akılcı ve sorgulamaya dayanan tahlilleri yapmayı çok fazla istemeyiz. Onun için de bizim dışımızda bizim için hazırlanmış olan planların ne olduğunu ve bu planlar uygulamaya konulduğu zaman nasıl bir amaca ulaşıldığı, bu amaca ulaşmakla, sonrasında nasıl bir dizayn düşünüldüğü gibi konulara kafa yormayız ve görülene bakar geçeriz. Ondan dolayıdır ki, yaşamın hep yıpranan ve sorunların çözümü için problemlerin altına tüm bedeniyle gererek, faturayı çok kabarık ödeyen milletlerden oluruz.

Anadolu, Avrupa ve Asya için önemli coğrafik ve jeopolitik bir yerde bulunmaktadır. Bu coğrafyada yaşayan bir Milletin sorunsuz bir hayat sürmesi hakikaten armağan olur. Siz iyi olursanız karıştırırlar, kötüyseniz kötü olarak kalmanız için ölmemek adına, ne gerekiyorsa yaparlar ve sizin sürünmenizi isterler ama ayağa kalmanıza hep engel olurlar. Bu durum coğrafyanın bir kaderidir. Coğrafyanın o kaderini bizler de bir kader olarak yaşarız.

Son dönemlerde Mülteci olarak gelenlerin, yerlilerden daha çok hak sahibi gibi davrandıklarını sık sık paylaştığım olmuştur. Bu paylaşımlarım asla ve asla, şovenist bir ırkçılık söylemi olarak görülmemelidir. Çünkü biz yardıma ihtiyacı olan herkesin dil, din anlayış gözetmeden hepsine ulaşmaya çalışan bir anlayışın temsilcisiyiz. Bizim bu anlayışta olmamız hakikatleri dillendirmemize mani değildir. Hakikatleri okuyamadığımız ve yapılan planları da göz ardı ettiğimiz zaman, yardım ettiklerimize yardım edemeyecek duruma gelme tehlikesi ve onların da bizim yardımlarımıza sığınarak, bilinçli hareket eden aktif hareketli yönlerini imha edeceklerini gördüğüm için, bunları zaman zaman gündem yapabiliyorum. Bu şekilde bir yaşama mahkûm olmamızı isteyenlerin, küresel oyun kurucular olduğunu iyi görmek gerekiyor. Suriye Politikamız bizi ciddi anlamda sarstığı bir gerçektir. Suriyeli mültecilere karşı bizde antipatik bir tutum geliştirildi. Bu tutumun oluşmasından önce kanaatlerimiz bir kilim gibi ince ince dokundu, kanaatler doğrultusunda bir tavır salmamızı çok istediler, ancak biz onların istediği tavrı değil, biz kendi irademizle, sorumluluğu fazla olan ağırlıkların altından nasıl kalkacağımızı bildiğimiz için, onu kendi bakış açımıza göre çözmemiz gerekiyor. Bu sorunları oluşturanların, çözüm denklemi olarak önümüze koyduğu denklemlerle sorunlara yaklaşırsak, bir daha altından asla kalkamayacağımız sorunlara yol açacağı bilinmelidir.

Yukarıda saydığım bölgelerde gerçekleştirilen demografik hareketliliklere bağlı toplumsal değişim süreçleri, ciddi problemlere gebe kalır. Bunların başında, Millî birlik ve Milli kültür bilinci zayıflar ve bir topluma yapılacak saldırılar karşısında bu değerler toplayıcılık yönünü kaybeder. Gayrisafi Milli Hâsıla düşük olduğundan bu yükleri taşıyamaz hale gelir ve ekonomik zorluklar yaşanır. Kendi halkından büyük bir çoğunluk zor şartlarda yaşarken, kendi halkına bu yatırımları yapmayan yönetimler doğrudan hedef haline gelir. Demografik yapıdan kaynaklı çeşitlilik, toplumsal kaosların oluşturulmasına uygun hale gelir. Buna bağlı karmaşıklıkların önlenmesi için silah tüccarlarının salyası akar ve yeni bir Pazar oluşturmanın hevesiyle, sizin imkânlarını istekleri doğrultusunda harcamanızı isterler ve başka alanlara yatırımlar yapamadığınız için ciddi toplumsal problemlere kapı aralanır.

Bizim yörede eskilerin kullandığı bir deyim vardı, insan bir kere yerinden oynadı mı gör başına neler gelir… İnsanın yerinden oynamasının sebepleri sizin kendinizle alakalı ve tamamıyla doğal hazlarınızı farklılaştırmak veyahut ta farklı ortamların tadından istifade etmek maksatlı hareketlilik oluyorsa, bunun bir sakıncası olamaz. Ancak tüm değişim dinamikleri sizin dışınızda meydana geliyor ve sizde zorunlu nüfus hareketliliği oluşturuyorsa, bunun arkasında mutlak sinsi emellerin olduğu unutulmamalıdır.

İşte, Ukrayna’dan dışarıya göç dalgaları, Afganistan, Suriye, Irak, Sudan, Somali, Yemen, Libya gibi ülkelerdeki iç karışıklıklardan kaynaklanan göç hareketleri geleceğin dünyasını oluşturanların dünyayı dizayn etme planlarıdır. Bu planların dünyaya daha fazla zarar vermemesi için bölgelerde abi durumunda olan devletler, diğer devletlerde oluşacak ateşlenmeleri bölge içinde çözüme kavuşturup, küresel güçlerin olaylara müdahil olmalarının önüne geçmelidirler. Bunu yapamadığınız takdirde, dünyanın cinayet lobisinin küresel virüsü tüm dünyamızı kasıp kavuracak duruma gelecektir. Duygularla konuşmaktan ve duygularımıza göre bir yaşamı yönetmeyi bırakalım, doğrudan aklın ince kavrayışını dikkate alarak, dünyadaki olayların kaynaklanma noktasını, gelişmeler arasındaki neden ve sonuç bağlarını ve bu güçlerin menfaatlerine nasıl bir yaşamın uygun olacağını, detaylı olarak analiz etmemiz ve gerekli tavrı koymamız elzemdir. Bunları gerçekleştirecek toplumlar, millî birlik beraberlik ve dayanışma ruhuyla yarınlara söyleyecek sözleri olacaktır. Ancak bunları dikkate almayan ve dünyanın gidişatı böyle biz de bunun içinde olmamız gerekir diye sürekli yuvarlanan konumda olan Milletler ise yok olmaya mahkûmdur.

Küresel virüs, derken savaşlar, onlar da tam sonuca götürmedi; şimdi açlık korkusu ve insanları bireyselleştirerek yaşamı çekilmez kılarak hayat pahalılığı, iletişim yollarını ve ulaşımı imkânsız hale getirerek, hayatı çekilmez kılmaya başladılar. Bunlarla süreç tamamlanmayacak, dünya değişiyor, yeniçağa uyum sağlamak gerekecek, işler evinizden olacak, hareket kabiliyetleri imha olacak obezite alıp başını gidecek, bir de öyle bir korku senaryosunu gerçek kılacaklar. Eğitim hayattan çıkacak, küresel bir eğitim öğretim yolu oluşacak, eğitim kurumları dünyanın birçok yerinde sıradanlaştı ve alay konusu olmaya başladı. Eğitim öğretim kurumlarında sadece bilgi empoze ediliyor mantığı oluşturulmak isteniyor böylece terbiye olarak eğitme süreci imha oluyor. Kim kimin yanında ne zaman olacak belli olmayan, tüm yollar meşru zeminler haline getirilmek isteniyor. Çok ciddi bir eksen kayması yaşanıyor, bu kayma dünyamıza bir daha mutlu huzurlu bir yaşamı getirmeyecek düzeyde hızla, umuttan ve hakikatten uzaklaşarak kendi karanlığına gömülmeye yol alıyor.

Diyeceksiniz ki, yahu kardeşim, nüfus hareketlilikleri, millî Hâsıla, savaşlar, paylaşım, silah tüccarları yeni planlar tüm bunları bir araya nasıl getirip önümüze karmaşık bir menü olarak koymayı beceriyorsunuz, bir araya gelmeyen bileşenlerle nasıl bu yargıda bulunuyorsunuz diyebilirsiniz. Ancak ben şunu ifade etmek zorundayım, bu kadar çok bilinmeyen bize göre bilinmeyen, ama o bilinmeyenleri oluşturan küresel ifsat gücü onların ne olduğunu ve sonuçların nereye götüreceğini çok iyi hesaplayarak bunu yapıyor… Onun için, tüm kan, gözyaşı, açlık savaşlar, çatışmalar, rekabetler, hastalıklar, gıda krizi vs. aklınıza gelebilecek tüm olumsuzların getirisi bunların havuzuna akacaktır. Çünkü bunların yaşaması bu karmaşıklıklar üzerine kuruludur. Onun içindir ki sürekli ifade ediyorum, ne olur bunlara dikkat edelim yaşam karanlığa gömülmeye gidiyor. Karanlıkların kurucuları hiçbir canlıyı aydınlığa çıkaramazlar…

Aydınlık ancak Kâinatın sahibinin yanındadır. “Allah iman edenlerin yardımcısıdır, onları karanlıklardan alır aydınlığa götürür, Hakikati örten kefirlere gelince onların yardımcıları dostu da Tağuttur, Tağut, onları aydınlıktan alır karanlıklara götürür, onlar ateşin arkadaşıdırlar orada süresiz kalacaklardır.”

Yukarıdaki beyanda Rabbimiz, Allah’ın dışında hesap yapanların hesapları Aydınlıktan karanlığa taşımaktır. Aydınlık tek, ama karanlıklar bayağı çoktur. Onun için bu karanlıkların hepsinden uzak olmanın yolu aydınlıkta yaşamak ve karanlıkların olacağı ihtimali olan her ortamdan uzaklaşmaktır. Gittiğimiz yol karanlığa kodlanmış, olanca hızıyla devam ediyor, kaptan dur bu araçtan inecek var diyecek, yiğit ve iradeli korkusuz liderlere ve o liderleri her daim uyanık tutacak milletlere ve bu milletleri bilinçlendirecek dava eri aydınlara ihtiyaç vardır. Bunları göze alan ve yanlışları marifet gibi yaşamayanlar, yarınlara söyleyecek sözü ve gelecek nesillere verecekleri mesajları olanlardır.

O aydınlıklara yaşarken şahit olmak ümidiyle, herkese gönülden muhabbet ve dualarımı iletiyorum…

Erol KEKEÇ/05.05.2022/01.21

“Unutma,

aydınlık bir yarın için,

karanlık bir gecenin içinden geçmen gerekir...”

Paulo Coelho