DÜNYAYI KARARTANLAR AYDINLIĞA HASRET KALACAKLAR

 Küresel virüs, Ulusal devletleri çok kötü vuracak gibi. Kuzey Afrika’dan başlayarak Ortadoğu’ya sıçrayan, Oradan uzak Doğu Asya, derken tekrar Avrupa Asya karışımı bu dalgalanma, bir rastlantı ve öylesine görünüyorsa, insanların yaşamlarının anlamının kalmadığı günlere gelmişiz demektir.

Dünyanın demografik yapısı sürekli değişim halinde, bu değişim doğal göçler olmaktan çıkmış, zoraki dayatılan bir değişim halini almıştır. Yıllardır, Afrika ve Asya’dan Avrupa’ya ve ABD, Kanada, Avusturalya gibi ülkelere yapılan göçler şimdi de Avrupa’nın kendi içinde etkin duruma geldi. Küresel İfsat gücü olarak tanımladığım ve dünyanın patronu olarak görülen bu virüs, dünya egemenliğini sürdürmek için, aklınıza gelmeyecek oyunları tezgâhlamanın derdindedir. Bu oyunların planını yaparken, hiçbirini insanlığın zararı şeklinde sunmuyor, insanlığın başına gelen ve gelebilecek felaketlerden insanları nasıl kurtaracaklarının reklamını yaparak uygulamaya geçiyorlar. Ondan dolayıdır ki, bu gün yaşadığımız tüm olumsuzlukların gerisinde bu küresel virüsün etkisinin ve çabasının olduğu bilinmelidir.

Suriye krizini başlatarak Suriye üzerinden burada mağdur olan insanların zorunlu göçle baş başa kalması, planlanmış bir demografik değişimin uygulanmasıdır. Bu gün ülkemiz gerçeğini dikkate aldığımız zaman, Yoğun bir Arap nüfusun gelmesi ardından Afganların buraya gelmesi, yakın dönemde de Ukraynalıların yoğunluğu, ülkemizin demografik yapısı üzerinde kurulan bir oyundan ibarettir. Çok sesli ortamlarda, mesajlar anlaşılmaz ve sizin planlarınız hızla ilerlerken, toplumun bundan haberdar olup ve ona inanması uzun zaman alabilir. Onun için toplumları kendi içinde, Milli reflekslerin törpülenmesi için farklı etnik kökenden olanlarla, ülkelerin demografik yapısı ciddi bir değişime zorunlu tutuluyor. Bu durum, tamamıyla ülkelerin kendi yönetimlerinin dışında gerçekleşen ama yönetimlerin kendisi yapıyormuş gibi bir algıyla yapıldığı planlardandır. Bunlarla neler amaçlanıyor diyenler olacaktır. Elbette bir amaç varsa sinsi devam etmesi gerekiyor, o zaman planlarınızın amacını gizli tutuyorsunuz ama o plana hizmet den araçları, toplumların benimsediği ve kendisine faydalı olduğuna inandığı faktörlerden seçiyorsunuz. Öyle olmadığı zaman hedefleriniz gerçekleşmeyebiliyor.

Bizim gibi duygusal Milletler, duygusal bağların ve duygusal etkileyicilerin etki alanına girerek, akılcı ve sorgulamaya dayanan tahlilleri yapmayı çok fazla istemeyiz. Onun için de bizim dışımızda bizim için hazırlanmış olan planların ne olduğunu ve bu planlar uygulamaya konulduğu zaman nasıl bir amaca ulaşıldığı, bu amaca ulaşmakla, sonrasında nasıl bir dizayn düşünüldüğü gibi konulara kafa yormayız ve görülene bakar geçeriz. Ondan dolayıdır ki, yaşamın hep yıpranan ve sorunların çözümü için problemlerin altına tüm bedeniyle gererek, faturayı çok kabarık ödeyen milletlerden oluruz.

Anadolu, Avrupa ve Asya için önemli coğrafik ve jeopolitik bir yerde bulunmaktadır. Bu coğrafyada yaşayan bir Milletin sorunsuz bir hayat sürmesi hakikaten armağan olur. Siz iyi olursanız karıştırırlar, kötüyseniz kötü olarak kalmanız için ölmemek adına, ne gerekiyorsa yaparlar ve sizin sürünmenizi isterler ama ayağa kalmanıza hep engel olurlar. Bu durum coğrafyanın bir kaderidir. Coğrafyanın o kaderini bizler de bir kader olarak yaşarız.

Son dönemlerde Mülteci olarak gelenlerin, yerlilerden daha çok hak sahibi gibi davrandıklarını sık sık paylaştığım olmuştur. Bu paylaşımlarım asla ve asla, şovenist bir ırkçılık söylemi olarak görülmemelidir. Çünkü biz yardıma ihtiyacı olan herkesin dil, din anlayış gözetmeden hepsine ulaşmaya çalışan bir anlayışın temsilcisiyiz. Bizim bu anlayışta olmamız hakikatleri dillendirmemize mani değildir. Hakikatleri okuyamadığımız ve yapılan planları da göz ardı ettiğimiz zaman, yardım ettiklerimize yardım edemeyecek duruma gelme tehlikesi ve onların da bizim yardımlarımıza sığınarak, bilinçli hareket eden aktif hareketli yönlerini imha edeceklerini gördüğüm için, bunları zaman zaman gündem yapabiliyorum. Bu şekilde bir yaşama mahkûm olmamızı isteyenlerin, küresel oyun kurucular olduğunu iyi görmek gerekiyor. Suriye Politikamız bizi ciddi anlamda sarstığı bir gerçektir. Suriyeli mültecilere karşı bizde antipatik bir tutum geliştirildi. Bu tutumun oluşmasından önce kanaatlerimiz bir kilim gibi ince ince dokundu, kanaatler doğrultusunda bir tavır salmamızı çok istediler, ancak biz onların istediği tavrı değil, biz kendi irademizle, sorumluluğu fazla olan ağırlıkların altından nasıl kalkacağımızı bildiğimiz için, onu kendi bakış açımıza göre çözmemiz gerekiyor. Bu sorunları oluşturanların, çözüm denklemi olarak önümüze koyduğu denklemlerle sorunlara yaklaşırsak, bir daha altından asla kalkamayacağımız sorunlara yol açacağı bilinmelidir.

Yukarıda saydığım bölgelerde gerçekleştirilen demografik hareketliliklere bağlı toplumsal değişim süreçleri, ciddi problemlere gebe kalır. Bunların başında, Millî birlik ve Milli kültür bilinci zayıflar ve bir topluma yapılacak saldırılar karşısında bu değerler toplayıcılık yönünü kaybeder. Gayrisafi Milli Hâsıla düşük olduğundan bu yükleri taşıyamaz hale gelir ve ekonomik zorluklar yaşanır. Kendi halkından büyük bir çoğunluk zor şartlarda yaşarken, kendi halkına bu yatırımları yapmayan yönetimler doğrudan hedef haline gelir. Demografik yapıdan kaynaklı çeşitlilik, toplumsal kaosların oluşturulmasına uygun hale gelir. Buna bağlı karmaşıklıkların önlenmesi için silah tüccarlarının salyası akar ve yeni bir Pazar oluşturmanın hevesiyle, sizin imkânlarını istekleri doğrultusunda harcamanızı isterler ve başka alanlara yatırımlar yapamadığınız için ciddi toplumsal problemlere kapı aralanır.

Bizim yörede eskilerin kullandığı bir deyim vardı, insan bir kere yerinden oynadı mı gör başına neler gelir… İnsanın yerinden oynamasının sebepleri sizin kendinizle alakalı ve tamamıyla doğal hazlarınızı farklılaştırmak veyahut ta farklı ortamların tadından istifade etmek maksatlı hareketlilik oluyorsa, bunun bir sakıncası olamaz. Ancak tüm değişim dinamikleri sizin dışınızda meydana geliyor ve sizde zorunlu nüfus hareketliliği oluşturuyorsa, bunun arkasında mutlak sinsi emellerin olduğu unutulmamalıdır.

İşte, Ukrayna’dan dışarıya göç dalgaları, Afganistan, Suriye, Irak, Sudan, Somali, Yemen, Libya gibi ülkelerdeki iç karışıklıklardan kaynaklanan göç hareketleri geleceğin dünyasını oluşturanların dünyayı dizayn etme planlarıdır. Bu planların dünyaya daha fazla zarar vermemesi için bölgelerde abi durumunda olan devletler, diğer devletlerde oluşacak ateşlenmeleri bölge içinde çözüme kavuşturup, küresel güçlerin olaylara müdahil olmalarının önüne geçmelidirler. Bunu yapamadığınız takdirde, dünyanın cinayet lobisinin küresel virüsü tüm dünyamızı kasıp kavuracak duruma gelecektir. Duygularla konuşmaktan ve duygularımıza göre bir yaşamı yönetmeyi bırakalım, doğrudan aklın ince kavrayışını dikkate alarak, dünyadaki olayların kaynaklanma noktasını, gelişmeler arasındaki neden ve sonuç bağlarını ve bu güçlerin menfaatlerine nasıl bir yaşamın uygun olacağını, detaylı olarak analiz etmemiz ve gerekli tavrı koymamız elzemdir. Bunları gerçekleştirecek toplumlar, millî birlik beraberlik ve dayanışma ruhuyla yarınlara söyleyecek sözleri olacaktır. Ancak bunları dikkate almayan ve dünyanın gidişatı böyle biz de bunun içinde olmamız gerekir diye sürekli yuvarlanan konumda olan Milletler ise yok olmaya mahkûmdur.

Küresel virüs, derken savaşlar, onlar da tam sonuca götürmedi; şimdi açlık korkusu ve insanları bireyselleştirerek yaşamı çekilmez kılarak hayat pahalılığı, iletişim yollarını ve ulaşımı imkânsız hale getirerek, hayatı çekilmez kılmaya başladılar. Bunlarla süreç tamamlanmayacak, dünya değişiyor, yeniçağa uyum sağlamak gerekecek, işler evinizden olacak, hareket kabiliyetleri imha olacak obezite alıp başını gidecek, bir de öyle bir korku senaryosunu gerçek kılacaklar. Eğitim hayattan çıkacak, küresel bir eğitim öğretim yolu oluşacak, eğitim kurumları dünyanın birçok yerinde sıradanlaştı ve alay konusu olmaya başladı. Eğitim öğretim kurumlarında sadece bilgi empoze ediliyor mantığı oluşturulmak isteniyor böylece terbiye olarak eğitme süreci imha oluyor. Kim kimin yanında ne zaman olacak belli olmayan, tüm yollar meşru zeminler haline getirilmek isteniyor. Çok ciddi bir eksen kayması yaşanıyor, bu kayma dünyamıza bir daha mutlu huzurlu bir yaşamı getirmeyecek düzeyde hızla, umuttan ve hakikatten uzaklaşarak kendi karanlığına gömülmeye yol alıyor.

Diyeceksiniz ki, yahu kardeşim, nüfus hareketlilikleri, millî Hâsıla, savaşlar, paylaşım, silah tüccarları yeni planlar tüm bunları bir araya nasıl getirip önümüze karmaşık bir menü olarak koymayı beceriyorsunuz, bir araya gelmeyen bileşenlerle nasıl bu yargıda bulunuyorsunuz diyebilirsiniz. Ancak ben şunu ifade etmek zorundayım, bu kadar çok bilinmeyen bize göre bilinmeyen, ama o bilinmeyenleri oluşturan küresel ifsat gücü onların ne olduğunu ve sonuçların nereye götüreceğini çok iyi hesaplayarak bunu yapıyor… Onun için, tüm kan, gözyaşı, açlık savaşlar, çatışmalar, rekabetler, hastalıklar, gıda krizi vs. aklınıza gelebilecek tüm olumsuzların getirisi bunların havuzuna akacaktır. Çünkü bunların yaşaması bu karmaşıklıklar üzerine kuruludur. Onun içindir ki sürekli ifade ediyorum, ne olur bunlara dikkat edelim yaşam karanlığa gömülmeye gidiyor. Karanlıkların kurucuları hiçbir canlıyı aydınlığa çıkaramazlar…

Aydınlık ancak Kâinatın sahibinin yanındadır. “Allah iman edenlerin yardımcısıdır, onları karanlıklardan alır aydınlığa götürür, Hakikati örten kefirlere gelince onların yardımcıları dostu da Tağuttur, Tağut, onları aydınlıktan alır karanlıklara götürür, onlar ateşin arkadaşıdırlar orada süresiz kalacaklardır.”

Yukarıdaki beyanda Rabbimiz, Allah’ın dışında hesap yapanların hesapları Aydınlıktan karanlığa taşımaktır. Aydınlık tek, ama karanlıklar bayağı çoktur. Onun için bu karanlıkların hepsinden uzak olmanın yolu aydınlıkta yaşamak ve karanlıkların olacağı ihtimali olan her ortamdan uzaklaşmaktır. Gittiğimiz yol karanlığa kodlanmış, olanca hızıyla devam ediyor, kaptan dur bu araçtan inecek var diyecek, yiğit ve iradeli korkusuz liderlere ve o liderleri her daim uyanık tutacak milletlere ve bu milletleri bilinçlendirecek dava eri aydınlara ihtiyaç vardır. Bunları göze alan ve yanlışları marifet gibi yaşamayanlar, yarınlara söyleyecek sözü ve gelecek nesillere verecekleri mesajları olanlardır.

O aydınlıklara yaşarken şahit olmak ümidiyle, herkese gönülden muhabbet ve dualarımı iletiyorum…

Erol KEKEÇ/05.05.2022/01.21

“Unutma,

aydınlık bir yarın için,

karanlık bir gecenin içinden geçmen gerekir...”

Paulo Coelho

YAŞAMAK İLE SÜRÜNMEK ARASINDA NE FARK VAR

 Heyecanını ve motivasyonunu kimseye bırakmayacaksın, motivasyonsa sende, heyecansa senin özünden akıp gelir. Bu iki yönünü atıl bırakıp etkisiz hale geldiğin zaman, hep tepkiler göstererek, şartlandırılmış bir kobay olup çıkarsın. Evrenimizin her yanında kobaylar çoğalırken, hiç olmazsa sen evrende kobay olma, etken ve etkisi olan bir varlık olarak yaşama damganı vur.

Etkisi olmayan ama her ortamda çöplükte çıkan soğan gibi, ortalıkta görünmek senin bahtına yazılan bir kader mi, neden böyle kendini değersiz kılarak var olduğunu anlatmaktasın… Sen varsın diyebilmenin koşulu, kendin olarak yaşama adım atmandır. Yaşamın hiçbir noktasında kendi aklın ile içinden gelen dürtülerle kendine yön veremiyor, ya da kendine hâkim olamıyorsan sen var olduğunu nasıl iddia edebilirsin.

Sen varsın kardeşim, var olduğunu kanıtlamak zorunda değilsin, çünkü senin varlığının evrende kapladığı hacim, zaten senin dışındakilere senin varlığını hissettirirken, neden gördüğün her uyarıcıya karşı bir tepki oluşturarak ben de varım diyebilecek çılgınlıklar peşindesin… Güneşin doğumu ve ne zaman önüne bulutun geleceği zaten bellidir. Peki, Güneş bulutlar önüne geldi diye, yön mü değiştiriyor, ya da sürekliliğini devam ettirmede kararlı mı görünmüyor? Güneşin rotasından onu çıkaracak hiçbir güç yoktur, ona o rotayı çizen mutlak akıl dışında… Senin yaşamın için çizilen rota ve hayatını kuşatan kurallar Güneşin yörüngesindeki ilerleyişinden hiç de farklı değil… O halde neden bu yıkılma karamsarlık, kendine gelememezlik, dışardan gelen uyaranlara karşı tepkiler oluşturma, zihinsel bilgi birikimlerini kendin dışından gelenlerle biçimlendirmek istemen…

Heyecanın kaynağı senin iç metabolizmandır. İç salgı bezlerin, kan dolaşımın duyarlılığın, olaylara hassasiyetin, var olma bilincin, heyecanının şiddetini ve yönünü belirlemede önemli etkenlerdir. Ancak fiziki ortamlardan kaynaklanan etkenler de olabilir, bunların senin psikolojik yaşamın ve kararlılığın üzerindeki etkisi bir saman alevi gibi gelip gider. Ancak kendini keşfedememişsen, onların etkisi altında kalıp bulutların arkasındaki güneşi görmeyen gibi bir yaşamın olur. Oysa bunların kaynağı sende olduğu için, bulutlar nasıl geçici ise, dış etkenlerde geçici ve asıl içindeki değerlerindir kalıcı olan… O halde sen kendini içten gelen uyarım sistemine göre harekete geçirmek zorundasın… Yağmur yağacak hava bulutlu ne olacağı belli olmaz diye karamsar davranan çiftçilerin hareket kabiliyetini yitirmesi gibi, sen de kendini imha edersin…

Motivasyon ile heyecan birbirini tamamlar. Bir şeye ilgi duyarsan sende bir iç istek oluşur ve bu istek senin kan dolaşımını hızlandırır. O isteklerini elde edebilmek ve o amaca ulaşıp sonuca gitmek için, o noktaya yoğunlaşırsın, enerji harcamaktan korkmazsın bu da senin yüksek motivasyonlu bir eylem gerçekleştirmenden dolayı, etki alanının sınırlarının genişlediğini gösterir.

Can dostum, kendini unutunca, başkaları seni sana hatırlatmaya çalıştı, ancak bu hatırlatma seni hatırlatmaktan çıkıp, beyaz sayfa sen olsan da, o sayfayı yazanlar başkaları olduğu için, senin okuduğun sayfadaki yazılar seni anlatmadığını ne zaman anlayacaksın. Yaşadığın evrenin nasıl bir kirlilikle doldurulduğunu anlamazsan, senin kitabını başkaları yazar, sana da kendi kitabınmış gibi okuturlar. Sen o kitabı okuyarak bir birikim sahibi olduğunu sanabilirsin, ancak şunu unutma ki, sana ait olmayanlarla senin yazılımını oluşturanlar seni senden alıp başka bir seni, sana öyle bir törenle armağan ettiler ki, sen hala onun sen olduğunu iddia edip onunla var olacağını sanmaktasın…

Eskiden köylerde yeni doğmuş buzağıların annesi ani bir ölümle yok olduğu zaman, köylüler ölen annenin derisini bütün olarak çıkarırlardı, içine saman doldurup ayağa kaldırırlardı. Buzağının yanına bırakırlardı, buzağı annesiymiş gibi onunla avunarak büyürdü belli bir döneme kadar. Yani annelik eksikliğini böylece gidermiş olurdu. İşte, bugün bizim fiziki bütünlüğümüz var doğru, ancak içerimizi samanla doldurur gibi başkaları kendi koymak istediklerini her yolla oraya yerleştirmiş ve bize sen busun diyerek o içimizde ki sahte bize, bize ait olmayan değerlerin savunmasını yaptırabiliyor. Bizler ise bunu nasıl tükettiğimizi ve kendimize gelemediğimizi bir türlü anlamıyoruz.

Yaşam alanlarımızdaki gündemlere ve bizlerin yaşamındaki etkileyicilere ciddi olarak bir bakalım ve onlardaki incelikleri anlamaya çalışalım, karşımıza neler çıkacak buna kendimiz bile inanmayacağız. Sabahleyin yataktan kalkıp işine gittiğinde bir gazetenin politika sayfasını açıp baktıktan sonra, o sayfada gördüklerin mi senin günlük yaşamını belirliyor, yoksa kafanda belirlediğin bir yaşam var o yaşama ait o sayfalarda olumlu ya da olumsuz bir şeyler görüp kendi düşünce dinamiğinin alt yapısını daha bir pekiştirmeye mi çalışıyorsun. Bu sorunun ikinci kısmında olduğumuzu hepimiz çok iyi bilmemize rağmen, neden öyle olmadığını anlatarak kendimizi daha farklı göstermeye çalışarak, bir şişkinlik yaratmayı severiz. Oysa her türlü şişkinlikler asılla alakası olmayan her an kaybolacak fazlalıklar olduğunu bilmiş olsak, sanıyorum kendimizi anlamayı her şeye tercih ederiz.

Evet, kardeşim sen, ben, o; biz siz onlar neredeyse hepimiz, kendi iç dinamiğimizden bağımsız dış uyaranlarla etkiye karşı tepki gösteren şartlı öğrenmeyi bir değer zanneden organizma gibi yaşamamıza rağmen, hala insani kimlik sahibi bir varlık olduğumuzu da savunmaktan geri kalmayız. Bizler, ancak uyaranlar varsa biz var oluyoruz, uyaranlar yok olduğunda onun değişim sürecine göre biçim alıyoruz, bunun dışında önemli sayacağımız eylemlere çok fazla şahit olmuyoruz. Olsak ta onların yetkinliği olmadığı için etkileri kendi yörüngesi içinde yok olup gidiyor. Bunları neden mi anlatma gereği duyuyorum, insanın psikolojik duyarlılıkları ile fizyolojik belirleyicileri birbirinden bağımsız doyurulamayacağı için, bunlara çok dikkat edilmesinin önemini vurgulamak için anlatıyorum. Kitle psikolojisi açısından bazı örnekleri ele alacak olursak, neden acaba, politikacılar geçmişte olmuş bitmiş şu an etkisi olmayan olumsuzlukları medya ile sürekli kendi seçmen tabanına göstererek onların tepkilerini yeniden canlandırmak ister? Toplumda bilinçli bir ayrım ve bilişsel bir kavrayışla, kişi kendi farkındalığı ve hassasiyeti ölçüsünde onları öğrenmiş ve o uyaranlara karşı kendi içinden kaynaklı bir motivasyonla mücadele etmiş olsa, bunların her zaman ısıtılıp ısıtılıp insanların önüne konmasına gerek olmaz. Ama böyle bir özellik olmadığı için, taraftar kitleleri şartlandırılmış bir denek gibi yaşamalarına rağmen bunu anlayamazlar. Oysa burada klasik koşullanmanın sönmüş olan davranışı medyanın hatırlatmasıyla yeniden hareketleniyorsa, burada etkisi olan varlıklar değil, tepkisi olan varlıklardan söz edilebilir.

İnsan, kendi farkındalığını anlamamış, etkisi olan bir varlık kimliği kazanamamışsa, etkisi olan varlıklar tarafından sömürülmeye mahkûmdur. Ülkemiz gerçeğini dikkate alırsak, televizyonların yorumcuları neredeyse çok az hariç, hepsi bulunduğu yeri parsellemiş, her konuda uzman herbokolog(!) olarak deneklere sürekli uyarıcı gönderen ve onların nasıl bir tepki ortaya koyacağını bekleyen, istedikleri doğrultuda tepki gösterenlerin sayısal fazlalığına göre, haz katsayıları her gün artış gösteren, bu zevatı muhteremler, Pavlov’un laboratuvarında çalışan laborantlar gibi iş görürler. Dolayısıyla şartlanmanın söndüğüne inanıldığı an, eski şartlanmış davranışları yeniden canlandırarak, insanların yönelimlerinin yönünü belirlemeye çalışırlar. Böyle bir deneysel ortamda, insan hala kendi seçiminin kendinde olduğunu iddia ederek, varlığından uzaklaştığını da anlamak istememektedir. Onun için benim iddiam ve bu konudaki kararlılığım, kendisiyle tanışmayan kendini bilmeyen ve kendi yaşamını dış uyaranlara göre belirleyen varlıkların yaşamları, her dönemde herkes tarafından kullanılmaya ve sömürülmeye uygun yaşamlardır.

Heyecanınız kendinizden ve motivasyonunuz sizi heyecanlandıran amaca karşı oluşan içsel bir istekse, her zaman her ortamda etki gücü yüksek ve ortamın değişimine katkıda bulunan ve değişimin yönünü etkileyen bir yaşama sahip olursunuz. Uyaranlara karşı sürekli tepki oluşturan bir yaşam hayatınızı kuşatmışsa, sizlerin yaşadığınız hayata hiçbir katkıda bulunamayacağınızı bilmenizi isterim. Bu tür toplumlarda bilimsel buluşlar, entelektüel birikimler, toplumsal yaşamı etkileyen duyarlı aydınlar, nesilleri sorumluluk bilinciyle geleceğe hazırlayan eğitmenler, vicdanının sesine kulak verip vicdanı ile tartmadığı bir kararı hüküm diye uygulayan hâkimlere çok rastlayamazsınız. Çünkü bunların yapacağı her işi dışarıdan gelecek uyaranlar belirler.

Evet, kardeşim güç sahipleri ve imkânların başına oturmuş olanlar, her zaman her ortamda, düşünen anlayan, birikim sahibi, kritik yapabilen, düşünsel ve mücadele ruhunun etkileme gücü yüksek olanları bir kaşık suda boğmak isterler. Çünkü onların istedikleri gibi her ortamlarda at koşturmasının koşulu, bu insanların ortaya çıkmaması ve onların mesajının kitleler tarafından anlaşılmamasıdır. Anlaşılan her mesaj, bir insanın kendisine dönmesi demek olduğunu çok iyi bilirler. Ondan dolayı da bunlar sürekli klasik koşullanmanın, ayırt etme, genelleme, sönme ve şartlanmanın geri gelmesi gibi bu süreci iyi işleten şarlatanlardan oluşan bir amigo(!) grubundan hep istifade ederler. Bu amigoluk yapanların kimi köşe yazarı, kimi TV yorumcusu, kimi herbokolog, kimi sanatçı, kimi topçu vs. Bunların kimliksiz bir omurgasızlar topluluğu için özenle seçilmiş hipnotizanlar olduğu anlaşıldığı an, insanların uyanma vaktidir.

Sen kardeşim kendini tanı, kendin dışında neler olduğunu anlamak istiyorsan önce kendini bulmak zorundasın… Kaybolmuş kendini bulamayan ama buldukları her şeyi sensin diye sana taktim ettikleri bir yaşamın neresinde hangi işe yararsan o kadarlıksın, sen bunu ne zaman anlayarak kendine gelmeyi düşüneceksin…

İşte o gün etkin karşısında nice tepkilerle karşılaşacaksın… Bu tepkilerin seni bunaltacağı endişesini taşıyorsan, sana verilen kimlik, senin bu korkaklığın için en elverişli kimliktir bunu bilesin…

Her şeye rağmen sen kardeşim insansın ve insan olarak omurga sahibi bilinçli bir varlık olarak yaşamak zorundasın, çünkü yarın hesabını bu özelliklerine göre vereceksin… Benim, bir kardeş olarak, sana hatırlatmam, hesabı nereden vereceksen o konuya hâkim olmandır. Yoksa sen sana edersin, yarınlarda onların hiçbir desteğini de bulamayacaksın…”Yoksa insan başıboş bırakılacağını mı sanır…”

Rabbim bizleri, kendi içinden kaynayan bir kaynak gibi harekete geçiren yaşama kavuştursun, güdülen bir sürü olmaktan bizleri uzaklaştırsın…

Selam muhabbet ve dualarımla, yarınların ölçüsü bu günlerdir, Ey rabbimiz; bu günümüzü hayır eyle ki, yarınlarımız hayır olsun…

Erol KEKEÇ/03.05.2022/01.22

“SERMAYEM DERDİMDİR SERVETİM AHIM”

Trajik bir çağın yeniden ürettiği yan ürünler olarak, kalan ömrümüzü tamamlamak için, orijinal bedenlere yerleştirdikleri zihinsel kalıplar bu bedeni taşımaktan aciz görünüyor. Kapital yaşam düzeneğinin içerisinde Halaç pamuğuna çevrilerek öğütülmüş ruhların, orijinal ruhlarımız olduğunu düşünerek dört elle sarıldığımız bu hayattan mağlup olarak çıkmak sanki bahtımıza yazılan kaderimiz olmuş gibi…                                                                                                 

Hangi surda bir gedik açtık desek, kendimizi kaybederek aydınlığa koşan bedenlerimiz, ruhlarını satarak bu koşuya çıktıkları için, koşunun her aşamasında kendimizden bir şey eksilterek yolun sonuna varmak istiyoruz, ancak sona vardığımızda sanırım bize kalan orijinal ruhları olmayan donuklaşmış bir kadavra olan bedenlerimiz olacak…

Ruhlarımızı çalmak için mi acaba bizleri bu cafcaflı yaşamın kollarında hipnoz ederek kendimizden geçirdiler. Her birey kendinden emin, kimsenin kendisinden akıllı olmayacağına inanarak, bu dünya sinemasında sahnelerde hep başrol oyuncusu olarak oynamak isterken, hipnozun etkisinden ayılıp kendinize geldiğiniz zaman, figüranlarla kuşatılmış oyunculuk becerisi olmayan varlıklarla, sahnenin dolmuş olduğunu görüyorsunuz.

Güneşin tutulduğu ayın yatağından çıkmak istemediği, dünyanın hepten kararmayla yüz yüze kaldığı, küresel karanlıklar, bir fırtına gibi her tarafı dağıtarak taş üstünde taş baş üstünde baş koymamaya yemin etmiş gibi, evlerimizin anahtar deliğinden girerek yaşamımızın altını üstüne getirmişken, karamsarlıklar coğrafyasından nefesleri hep bize solutmakta…

Depresyonda olan bir yazarın ruh hali olarak mı görürüsünüz, yoksa yaklaşıyor yaklaşmakta olan diye avazı çıktığı kadar bağıran bir münadinin gerçekleri haykırması olarak mı kabul edersiniz, nasıl işinize geliyorsa öyle bakınız ama bu günlerin bize giydirdiği elbisenin ruhlarımızı çalarak,  bizlerin düşünsel ve algılama hücrelerimizi yok ettiği bilinmelidir. Rüzgârın dili olsa da, bize taşıdıklarının ne olduğunu ve içinde nasıl sinsi emelleri gizlediğini bir anlatsa, o zaman belki bizlerin uyanma vakti olur.

Eskiye özlem duymayı pek seven biri değilim aslında, yarınların hayallerini kurarken bu gün kendini unutmaktan da hiç hoşlanmam. Ancak öyle bir harami topluluğunun küresel zehriyle, evrenimizi ne kadar etkisi altına alıp bugünlerimizi yok ederek bize yarınların hayallerini kurdurarak nasıl diri diri bizi mezara gömmeye çabaladığını görünce, bugünleri kaybetmek üzere olduğumuzdan, bari yarınlarımızı da imha etmeyelim diye çırpınıyorum.

Yüreklerin haz almadığı, beyinlerin hazımsızlıktan yürekle arasındaki bağı, etki tonu yüksek susturucuyla patlatılan bombaların etkisiyle parçalandığı anda bedenlerimize sahip çıkalım, onları da hangi cenderelerinde domuz yemi yapacaklar onu bilmediğim için sabırsızlanıyorum… Yaklaşıyor yaklaşmakta olan diye uyarı tonu yüksek sloganlarla her ortama yazmak istiyorum.

Dışarıya çıkıyorum, sesiz çığlıklarım içime gömülürken, gözyaşlarım yüreğime akıp içinde kocaman bir deniz oluştururken, ben kurumuş sokaklarda bir dere kadar etkisi olmayan bir çiğ damlası gibi, kendi üstümü ıslatamıyorum. Buğulanmış gözlerim, kurşuni renkte yağmurun ağlamaktan kaçındığı ama acı çektiği gecenin derinliklerinde beni benden alıp ta gerilere götürüyor. O gerilerde acep ne kalmış olabilir ki, unutmak istediğim geçmişin kollarında derin uykuya nedir beni daldıran…

Bir ramazanı hüzünle uğurlarken benim ruhumda hangi kıvılcımları yakmış olabilir acaba? Gecelerim uykusuz gündüzlerim düşünceli midem boş, bedenim yorgun zihnim şaha kalmış çılgın bir at gibi her an kişnerken, ramazandan bana kalan, beni bana bırakıp yalnızlığımla beni avutup, gün batar batmaz sessizce birden kaybolup giderken içime saldığı gözyaşlarım…

Gelmeyecek ömrüm için mersiyeler söylense, geleceğim için naatlar yazılsa, bugünüm Fatiha okunarak mezara yollandıktan sonra, neden benim böyle yazılarla zamanımı harcadığımı, sanıyorum sormazsınız.  Günüm için bir şeyler yapmayıp, eski yaşadıklarıyla avunup onları anlatarak onunla avunup acılarını unutan olamadığım için, savunma mekanizmaları benim semtime pek uğramazlar. Ondan olsa gerek olduğum gibi konuşuyorum ve gördüklerimi görmemiş gibi davranmak ruhumu sıkan bir özellik olduğundan, herkes gibi o şekilde mutlu olamıyorum ben… Günü yaşarsam dünyanın en bahtiyarı oluyorum, yarınlarda dağıtılan hayal ve umutlara belimi bağlayamıyorum o gün gelir mi gelmez mi bilmiyorum, benim olan eldeki peşinatımı, alamayacağım belli olan, vadeli yüksek karşılıklarla değiştirmek istiyorlar. İşte buna ruhum alışkın olmadığından ben hep peşin yaşamaya alışkınım, çek senet vade, kredi kartı nedir bilmiyorum, bilsem de kapsam alanımda çekim gücü olmadığından, bunların yapacağı yayınlara ruhum tok olduğundan, kendi içimde kapalı devre yayınlardayım. Onun için benim anlatımlarım biraz iğneler insanları, sonrasında bir kurşun yemiş gibi acıtır, ardından sorgulama alarmı başlatır. Tabi ki bunlar insandan bedel ister, herkes elindekini bedel olarak vermek istemediğinden, hayalleri için mastürbasyon yapmamızı bekliyorlar. Biz hayallere haz satmayı bilmiyoruz. Yaşanan gerçekliğin acılarını gösterip anlamlı yaşamın kollarında ruhuyla insanların yaşamını sonlandırmasını istiyoruz. Ondan olsa gerek sağ sol orta uzak alt üst demeden, rota içinde kim ve ne varsa hepsine dokunarak, yolu işgal edenleri yoldan çıkarmak en büyük zevkim.

Ben şunu çok iyi bilenlerdenim, gerçeğin acısı, hayallerin yaşattığı en üst seviyedeki hazdan daha değerli ve makbuldür. Gerçekliğin acıları içinde yaşamı basu badel mevt bilirim, her günü haşre uyanır gibi yaşayarak, hayaller istasyonuna uğramadan, gerçekliğin haritasında kendime yer bulmayı çok önemserim… Usta Merhum Mahsuni’nin mısralarında olduğu gibi…

İşte gidiyorum çeşm-i siyahım

İşte gidiyorum çeşm-i siyahım

Önümüze dağlar sıralansa da sıralansa da

Sermayem derdimdir servetim ahım

Karardıkça bahtım karalansa da

Sermayem derdimdir servetim ahım

Karardıkça bahtım karalansa da

………………………………………………..

Bağladım canımı Haydar zülfün teline

Bağladım canımı zülfün teline

Sen beni bıraktın elin diline elin diline

Güldün Mahsuni’nin berbat haline

Mervan'ın elinden parelense de

Güldün Mahsuni'nin berbat haline

Aşağıdan yukarıdan yolun sonu görünüyor…

Erol KEKEÇ/01.05.2022/23.34